Czarny mercedes

Bardzo dobry kryminał retro. Niespieszna akcja, bardzo wyraziści bohaterowie, czyta się lekko, łatwo i przyjemnie. Rzecz dzieje się w czasie II wojny światowej, zamordowana zostaje młoda kobieta, która nie jest tą, za którą była uważana. Zaraz potem giną osoby z nią powiązane. Komisarz Król prowadzi śledztwo, a mnie pozostaje nadzieja, że będę miała okazję spotkać się z nim ponownie w kolejnych częściach cyklu.

Bardzo stary, bo opisujący jeszcze lata '50 kryminał, początki kariery jednego z moich ulubionych bohaterów - choć poznałam go w czasach, kiedy już był majorem, a w tle Warszawa.
Właściwie sama akcja, choć szybka i interesująca, wydaje mi się nieco niedopracowana, zbyt wiele czarnym charakterom udało się przypadkiem, zbyt wiele zbiegów okoliczności, przestępcy ewidentnie jechali na farcie, brak wyjaśnienia pewnych powiązań, chwilami zastanawiałam się, czy autor przemyślał historię.
Ale - żeby nie było, że się czepiam - wcale mi to nie zepsuło lektury, szczególnie, że z przyjemnością zwracałam uwagę na rozmaite smaczki.
Warto zauważyć, że drobni przestępcy, złodzieje okradający wagony (albo i ludzi), są przedstawieni jako w gruncie rzeczy fajni i sympatyczni, milicja traktuje ich raczej pobłażliwie.
Ale rzuca się też w oczy, że mają oni swoje zasady, są "honorni", a ktoś, kogo przyjmą pod skrzydła, może się czuć bezpiecznie, choć to bandyci. Dawne czasy, których żal, obecnie taka złodziejska uczciwość już nie istnieje....
No i jak dla mnie - clou powieści - opisy Warszawy sprzed lat. Taksówki, które dojeżdżają tylko do Opaczewskiej, bo dalej kierowcy się boją, jakieś baraki i budy na Włodarzewskiej, obecnie zabudowanej nowoczesnymi osiedlami, meliny na Brylowskiej i Kolejowej - gdzieniegdzie jeszcze tam zostały takie stare, zrujnowane domy. Fascynujący obraz miasta, które wygląda już zupełnie inaczej.