Czarownica z Bostonu

Jak każdy lubię zgłębiać interesujące mnie tematy, a jednym z nich są kobiety uważane za czarownice. W ten sposób ograniczeni ludzie pozbywali się zagrażających ich pozycji kobiet — mądrych, silnych, pięknych. Przerażające jest to, jak szybko można było zostać posądzonym o konszachty z diabłem, czasem wystarczyła błahostka.

Gdy agresja męża przekracza wszelkie granice, Mary postanawia odejść. Sprawa o rozwód z powodu maltretowania żony to na tamte czasy precedens, jednak w jego trakcie kobieta zostaje oskarżona o czary i zamiast o wolność, będzie musiała walczyć o swoje życie.

Smutna, trudna, emocjonalna to proza, którą trudno przypisać do jednego gatunku. Dużo tu bólu i cierpienia, opisanego w sposób tak namacalny, że nie sposób uciec od tych uczuć. Przenikają w głąb nas, zmuszając do wielu, często gorzkich refleksji. A mimo to czyta się znakomicie, nie ma tu zbędnych słów, wszystko zdaje się być na miejscu, potrzebne i nieuniknione.

Urzekło mnie bogate słownictwo, zachwycił klimat i surowe opisy życia w XVII wieku, ale sama historia rozwijała się niezwykle powoli, wręcz monotonnie. Niespieszna akcja może mieć swój urok, zwłaszcza gdy potrzebujemy chwili do namysłu. Ta na pozór spokojna opowieść podszyta została wewnętrznym rozedrganiem, które utrzymuje nas w ciągłym napięciu. Ilość zabobonów i przesądów przeraża, a każda nowinka techniczna uważana była za dzieło szatana. Autor doskonale zbudował kreacje bohaterów tej niezwykle dramatycznej hi...

Jest 1662 rok. Przed laty Mary wraz z rodzicami opuściła Anglię i przypłynęła do Bostonu. Dwudziestoczterolatka od pięciu lat jest żoną Thomasa Deerfielda, tyrana, który w zaciszu domu bije ją i upokarza. Kiedy ten wbija jej widelec w dłoń, dziewczyna uznaje, że miarka się przebrała i wnosi o rozwód. W świecie rządzonym przez mężczyzn, oficjalne odejście od męża jest niemal czymś niemożliwym. Mary chce jednak dopiąć swego. I może wszystko poszłoby po jej myśli, gdyby rozprawa rozwodowa nie zamieniła się w oskarżenia o czary.

I kto by pomyślał, że trójzębny widelec wbity w ziemię, uważany przez wielu za diabelski symbol, rozpocznie serię oszczerstw i oskarżeń kierowanych w stronę Mary.

To było moje drugie spotkanie z twórczością autora i tym razem pokochałam jego książkę miłością ogromną. “Czarownica z Bostonu” to genialnie namalowany portret XVII-wiecznego społeczeństwa, które drżało na samą myśl o wychodzeniu z utartego schematu, życiu wbrew Biblii i czarach.

Niech nie zwiedzie Was tytuł. To nie jest powieść z gatunku fantasy, to historyczna obyczajówka z thrillerowym zacięciem. Bez eliksirów, bez mioteł, bez kotów na ramieniu, ta książka i tak ma w sobie mnóstwo magii. Literacko – jedna z lepszych powieści, jaką kiedykolwiek czytałam. Autor prostym, lekkim językiem, bez niepotrzebnych wygibasów stylistycznych prowadzi czytelnika przez zaściankowy świat, pełen uprzedzeń i stereotypów. Ale jak ...

„Czarownica z Bostonu” to książka, która porwała mnie od pierwszej strony. Gdy zaczęłam ją czytać, to nie mogłam się od niej oderwać nawet na chwilę. Zdecydowanie należy do tych z gatunku nieodkładanych, pomimo, że jej akcja nie jest zbyt dynamiczna.

„Czarownica z Bostonu” to opowieść o Mary, kobiecie która stanęła przed sądem domagając się prawa o decydowaniu o swoim losie. Dzisiaj nikogo to nie dziwi, jednak nasza bohaterka żyła w roku 1662. W czasach, kiedy kobiety były obwiniane za wszystko. A do tego jeśli była młoda i piękna, to oskarżono ją o czary. Mary nie zaznała szczęścia w małżeństwie. Jej ślubny był od niej dwa razy starszy. Był okrutny wobec niej, zwłaszcza gdy upił się. Mary zdecydowała się na rozwód.

Jednak żyjąc w czasach, w których kobiety są traktowane jak są a rozwody są raczej niemożliwe nie było to łatwo. O czym Mary przekonała się na własnej skórze. Została oskarżona o czary i zamiast walczyć o wolność, walczyła o życie. Z każdą kolejną stroną byłam ciekawa do czego jeszcze posunie się jej mąż. Jak zakończyła się jej historia? Przekonacie się sami.

Biorąc do ręki „Czarownice z Bostonu” nie spodziewałam się, że tak mnie porwie i dostarczy mi tylu emocji. Książka zaliczana jest do thrillera, dla mnie jednak była przede wszystkim ciekawym opisem społeczeństwa nastawionego negatywnie do kobiet, które chciały móc decydować o swoim losie.

Książka ukazuje jak bardzo zmienił si...