Nazwisko bohatera niniejszej pracy mówi niewiele a często zgoła nic przedstawicielom polskiej humanistyki. Stachniuk jest postacią niemalże nieobecną we współczesnym dyskursie naukowym bądź potocznym, nazwiska jego nie znajdziemy w żadnym z opracowań myśli filozoficznej czy też społecznej dostępnych na rynku księgarskim. A przecież w Polsce lat trzydziestych, na które przypada okres jego najintensywniejszej działalności, był Stachniuk postacią niezwykłą i wzbudzającą kontrowersje związane z ewidentnie antykatolicką (antychrześcijańską) postawą Stachniuka i skupionej wokół niego neopogańskiej grupy Zadruga ". Antykatolickość, i szerzej - antytradycyjność Stachniuka nie oznaczała wszakże, iż nie dostrzegał on braków popularnych wówczas ideologii i ruchów masowych - faszyzmu i komunizmu. W II Rzeczypospolitej był Stachniuk persona non grata."