Opinia na temat książki Człowiek nietoperz

„Człowiek nietoperz” odświeżony i wysłuchany. Z rozczarowaniem. Czytałam go z jakieś 10 lat temu i bardzo mi się podobał. Teraz już dużo mniej. Mieszanina norweskiego nudnego kryminału (to możliwe!) z romansidłem i „Tomkiem w Krainie Kangurów”. Dialogi pożal się Boże, napięcia i emocji jak na lekarstwo. Do połowy nic się właściwie nie dzieje, sorry - dzieją się, ale są to aborygeńskie podania. A gdzie charyzma Harrego? Co mi się wtedy podobało? Aż tak zmienił mi się gust? Już wiem. Wtedy, to było jakieś kilka setek kryminałów temu, jeszcze nie znałam Millenium, Gerritsen, Lackberg i innych serii, które teraz są moimi ulubionymi.
Na szczęście wiem, że kolejne tomy się rozwiną w dobrym kierunku, a Harry, choć pijaczyna i degenerat to będzie gość! Jeśli ktoś planuje przeczytać całą serię, to żeby się nie zrazić, niech sobie spokojnie pierwszy tom odpuści.