Opinia na temat książki Czyściec niewinnych

"A przecież przez całe lata czuł się taki słaby, taki bezbronny. Wszystko potulnie znosił.
Niemniej z każdą kolejną raną wykuwał sobie tytanową zbroję.
Każda nerwica jest pretekstem.
Każda blizna jest bronią, kolczatką, na którą nadzieje się wróg."

Uf, aż nie wiem od czego tu zacząć.

Historia zaczyna się niepozornie: 4 przestępców kradnie klejnoty, ale jeden z nich, a jednocześnie brat "przywódcy" zostaje postrzelony. Ekipa jest zmuszona nie tylko znaleźć schronienie, ale też lekarza, który udzieli pomocy. Pada na Sandrę - weterynarza. Złodzieje biorą ją na zakładniczkę i zamieszkują tymczasowo w jej domu, nie mając nawet świadomości, że gdyby wiedzieli, jak to się skończy, z pewnością wybraliby normalne więzienie.

To moje drugie spotkanie z twórczością autorki i równie intensywne jak przy ,,Tylko cień". Wtedy się tylko zastanawiałam, ale teraz mam pewność, że Giebel nie przywiązuje się do swoich postaci i lubi, gdy mają, delikatnie mówiąc, ciężko.

Trudno opowiedzieć coś o tej historii bez spoilerów. Miałam luźną teorię na początku, jak potoczy się fabuła i okazało się, że dużą część odgadłam i pewnie nie tylko ja. Ale czy to źle? Absolutnie nie. Będzie jeszcze dużo momentów, które są przerażające i na swój sposób zaskakująco okrutne. Rolę, kto jest wilkiem, a kto owcą ciągle będą się odwracać, zobaczymy jak człowiek jest w stanie wpłynąć na drugiego człowieka, jak mogą być niszczone nawet trwałe relacje byle tylko przetrwać. Postacie w tej historii nie są głupie. Są cwane i inteligentne, a przetrwają ci, którzy są bardziej cwani i bardziej inteligentni i lepiej umieją przewidzieć ruch wroga. Zakończenie, podobnie jak w ,,Tylko cień" jest słodko-gorzkie, a nawet bardziej gorzkie. Ale satysfakcjonujące i wiarygodne.

Główny wątek przeplatany jest ze scenami z przeszłości dwójki braci, którzy mieli ciężkie życie, ale utworzyła się między nimi silna więź i jej siłę widać na kolejnych stronach książki.

Jest tu jeszcze jeden wątek, istotny dla głównej fabuły, ale... Wystarczy, że powiem, że jest dość straszny sam w sobie.

Jeślibym miała coś jednak książce zarzucić, to tak od pewnego momentu już w zaawansowanym etapie całości, można wyczuć, jakby fabuła była trochę niepotrzebnie rozciągnięta. Mimo wszystko nie uważam tego za bardzo poważny problem i ,,Czyściec niewinnych'' dołącza do grupy moich ulubionych thrillerów.