Opinia na temat książki Daleko od siebie

Hanna i Ewa, przyjaciółki na śmierć i życie, a jednak...
Czy po prawie dwudziestu latach braku kontaktu można odbudować to co się rozpadło? Co do tego rozpadu doprowadziło?

Wreszcie powieść o dojrzałych kobietach, tak prawdziwa, tak namacalna.

Mogłam tam odnaleźć kawałki siebie a nawet zobaczyć swoją własną miłość w Jacku, który w moim życiu jest Arturem. Te wszystkie emocje, rozterki, sposób patrzenia na świat oraz odbioru teraźniejszości i przeszłości, jak ja to dobrze znam.

Czytałam tę książkę emocjami, życiową mądrością, doświadczeniem...

Sama nie wiem jak to możliwe, że ktoś tak młody jak Autorka w doskonały sposób oddał całokształt kobiety dojrzałej. Można zanurzyć się w tej historii i kompletnie się z nią zespolić. Jest tu tyle prawdy... Prawdy o tym, że u każdego przychodzi czas gdy zaczyna się szukać samego siebie.

Agata Kołakowska po raz kolejny przekonała mnie, że jest pisarką ,,uniwersalną" i nie da się zamknąć w szablonach. Każda jej kolejna powieść po jaką sięgam zaskakuje tematem, świeżością spojrzenia, bohaterami. Przy tym wszystkim czaruje stylem i językiem, swobodą wypowiedzi, gładkością słów.

Ponownie dałam się uwieść i zauroczyć. To wyjątkowa podróż po bezdrożach kobiecej dojrzałości. Ta historia weszła w moje serce i tam pozostanie, ale znajdzie się miejsce na kolejną spod pióra Autorki.

Agato, gratuluję 💚 to była przepiękna, mądra i pełna uczuć historia kobiecej przyjaźni i nie tylko 💚