Opinia na temat książki Daleko od siebie

Przyjaźń, bywa piękna, ale również trudna… jest tak samo potrzebna w życiu każdego człowieka, jak miłość i co ważne trzeba ją również pielęgnować…

Choć nie mam zbyt wielu przyjaciół to wiem, że Ci, których z pewnością mogę tak nazwać, będą za mną stali zawsze murem. Gorszy dzień, albo sukces - biorę wtedy telefon do ręki i wiem, że ten ktoś po drugiej stronie się odezwie. Rozmowy o wszystkim i o niczym, a czasem trwanie w ciszy… ale razem, z bratnią duszą.
Mam wielkie szczęście, że mam takich ludzi w swoim życiu, niestety Hannie i Ewie tego szczęścia w pewnym momencie zabrakło…

Znały się od dziecka, to była największa przyjaźń, traktowały się jak siostry, ale przyszedł dzień kiedy wszystko runęło, jak domek z kart. Jeden moment, a sprawił, że życie tych dwóch kobiet zmieniło się i na wiele lat zapomniały o sobie. Czy po dwóch dekadach uda im się naprawić wzajemne relacje? Czy jest w ogóle możliwość powrotu do tego co było kiedyś? A może te kilka słów wypowiedzianych wiele lat temu spowodowały ranę tak głęboką, że nie może się zabliźnić?

"Daleko od siebie" to historia poruszająca serce, przepełnione emocjami, łzami i pewnego rodzaju zadumą, bo czytając ją, strona po stronie, poznając koleje losu dwóch kobiet czytelnik z pewnością pomyśli niejednokrotnie o swoich przyjaźniach, czasem tych straconych, a czasem o tych aktualnych, które trzeba dalej i mocniej „dopieszczać”.

Autorka potrafi wprowadzić niesamowity klimat i co więcej buduje go z każdym rozdziałem, bo dopiero po pewnym czasie dowiadujemy się co stało się przyczyną konfliktu, który tak bardzo poróżnił Hanne i Ewę. Balansujemy między teraźniejszością i przeszłością poznając życie obu kobiet zatapiając się w międzyczasie w melancholii. Tak bardzo im kibicowałam, ale zakończenie ( dla mnie może trochę za bardzo „filmowe”) sprawiło, że czuje niedosyt, przecież to nie może się tak skończyć….

To piękna i poruszająca historia. Znajdźcie dla niej czas, a potem weźcie pióro do ręki i napiszcie do swojego przyjaciela, może tego z dawnych lat, a może tego, który jest przy Was cały czas… sprawcie mu radość…