Opinia na temat książki Diuna

We wszechświecie jedna tylko substancja pozwala na przemieszczanie się bez ruszania z miejsca. Jest nią melanż, przyprawa, i to od niej zależy istnienie Federacji rozsianej po różnych planetach. Co ważniejsze, przyprawy nie można zsyntetyzować i występuje na jednej tylko planecie - Arrakis, zwanej Diuną. Kto rządzi na Arrakis, rządzi melanżem, a melanż... rządzi Wszechświatem.Jakoś dziwnie unikam napisania komentarza do tek książki. Być może podświadomie czuję, że czegokolwiek bym nie napisał, i tak nie oddałbym w całości tego, na co "Diuna" zasługuje. Jest bezspornie zaliczana do klasyki gatunku, bo po prostu jest aż tak dobra.Występuje tutaj jedna z bardziej rozwiniętych koncepcji podróż międzygwiezdnych, z flagową ideą przemieszczania się bez ruszenia z miejsca, wielokrotnie później powielaną w nurcie science fiction (i zapewne wcześniej), chociażby przez Ursulę K. Le Guin w jej "Wydziedziczonych", czy w "The Algebraist" Iaina Banksa.Ponad to, wszechobecne motywy islamskie, które są dla mnie egzotyczne, dodają tylko kolorytu. Mesjanizm i pewien mistycyzm wprowadzony przez Autora jest trochę ponad moje pojęcie (jakoś religie jako takie zawsze odbijały się od mojej czaszki), ale nie przeszkadza mi to w odbiorze, a wręcz czyni książkę bardziej tajemniczą.