Dom klepsydry

Tetbeszki, czyli powieści dwustronne, były podobno kiedyś bardzo popularne, a ja spotkałam się z tą formą po raz pierwszy i na razie jedyny za sprawą „Domu Klepsydry” autorstwa Garetha Rubina. Było to doświadczenie wyjątkowe, nie tylko przez możliwość dokonania wyboru strony, od której zaczęłam czytać (można też czytać rozdziały naprzemiennie),ale przede wszystkim przez sposób, w jaki obie opowieści splatają się ze sobą burząc totalnie stworzony w mojej głowie obraz.

Zaznaczę, że lekturę zaczęłam od okładki niebieskiej przenosząc się do Anglii końca XIX wieku i intrygującej opowieści młodego lekarza, który udając się do domu swojego krewnego staje w obliczu tajemniczego morderstwa i rodzinnych skandali. Dom Klepsydry staje się centralnym punktem tej historii strzegąc mroczne sekrety swych mieszkańców. W drugiej opowieści odwiedzamy Los Angeles początku XX wieku i szklany dom, który staje się areną tragicznych zdarzeń i rodzinnych tajemnic prowadzących do zaskakującego finału.

To zdecydowanie niezwykła opowieść, której prawdziwe oblicze odsłania dopiero przeczytanie całości obalając dotychczasowe wnioski, hipotezy i wyobrażenia. Obie części czytałam z olbrzymim zaangażowaniem, bo atmosfera tajemnicy i zagadki kryminalnej, do której wyjaśnienia dochodzimy wraz z bohaterami na drodze dedukcji niesamowicie wciąga. Nie spodziewałam się, że wątki domów splotą się w tak nieoczekiwany i szokujący sposób odkrywając mroczne zakamarki ludzkiej natury i jej nieprze...

Zanim zaczęłam czytać tą nietypową w formie opowieść, zastanawiałam się, od którego koloru zacząć. Zdecydowałam się czytać naprzemiennie, ale po pierwszym rozdziale w czerwonej i potem niebieskiej, stwierdziłam, że zostanę przy tej drugiej, bo akcja rozgrywa się tam wcześniej.
O tym czy to był dobry wybór przekonam się później...po przeczytaniu obu.
1881
Simeon i Graham to lekarze. Pierwszy z nich pracuje nad lekarstwem na cholerę, ale potrzebuje stypendium. Gdy go nie dostał udał się do Essex, na Wyspę Ray, by zająć się chorym krewnym, Proboszczem Oliverem Hawesem.
Dom, do którego się udaje, skrywa rodzinną tajemnicę ... niezwykłą. Stary dom z intersującym wiatromierzem w kształcie klepsydry, ogromną, piętrową biblioteką i szklaną celą. Ma specyficzny klimat i aurę. Jest jedyny na wyspie. Odosobniony.
Zdarzenia, które są udziałem bohatera trudno opisać jednym słowem, a więcej, to byłoby już zbyt dużo zdradzonej treści. Napiszę tylko, że jest ... nieco mrocznie, bardzo tajemniczo, niezwykle intrygująco i wciągająco. To, czego się dowiaduje...
"Ludzie zmieniają się zależnie od punktu widzenia i od czasu, w jakim toczy się akcja."(str. 41, czerwona)
1939
Ken Kourian pochodzi z Georgii. Ma dyplom z literatury i próbuje szczęścia w filmie. W Los Angeles, w barze, spotyka Glorię a ona zabiera go na imprezę branżową. Na plażę, przy domu pisarza Olivera Tooke'a. Domu
specyficznego, bo wykonanego ze szkła, z interesującym wiatromierzem w kszta...

„Dom klepsydry” to książka zupełnie inna niż te do których jesteśmy obecnie przyzwyczajeni przez nasz rynek wydawniczy. Dlaczego? Ponieważ opiera się na motywie koncepcji „książka w książce”, która znana jest od wieków jednak została wyparta przez nowe „trendy”. Tutaj to ty decydujesz od której historii zaczniesz. Czy chcesz zacząć od koloru niebieskiego, czy może czerwonego. Być może uznasz, że chcesz czytać rozdziały naprzemiennie z każdego koloru? Nic ci nie stoi na przeszkodzie!

Pod tą piękna okładką skrywają się dwie wciągające historie: jedna osadzona w ponurej, XIX-wiecznej angielskiej wiosce, a druga w olśniewającym słońcem Los Angeles z lat 30. XX wieku. Co je może łączyć? Rezydencja o nazwie The Turnglass House! Ale jak to możliwe? Musisz przekonać się sam/-a!

Długo główkowałam od której strony zacząć i wybór padł na opowieść niebieską co według mnie było strzałem w 10! Historia ta powitała mnie dość ponurym, a wręcz gotyckim klimatem, a jej zakończenie przyszło zbyt nagle. Pozostawiło ono po sobie wiele pytań i niejasności co nie miało najmniejszego sensu. Jednak po odwróceniu klepsydry wszystko nabrało nowego znaczenia…

Czerwona opowieść początkowo niepozorna i nie na temat staje się kluczem do rozwiązania i zrozumienia tego co wydawało się nie mieć sensu. Niebieska część zaczynała nabierać zupełnie nowego znaczenia i stawiać przed nami nowe pytania, na które zaraz znajdywałam odpowiedź. Akcja wcią...

Jedna książka, dwie historie. Ciekawy i oryginalny pomysł, cudowne wydanie, a dwie oddzielne powieści mają dać odpowiedź na wszystkie nurtujące czytelnika pytania. Intrygujące, prawda?

Jak już się zachwyciłam okładką, tak przyszedł czas na treść. Nie miałam jakiś wielkich oczekiwań, zaczęłam od niebieskiej części, od pandemii cholery i uwięzionej morderczyni. Ale tak tam wiało nudą. Potem czerwona część, a tam tajemnicza śmierć pisarza, gdzie rozwiązaniem ma być ostatnia powieść autora. Tutaj z poziomem znudzenia było podobnie. Niestety, ale brnęłam przez te książki z trudem i mozołem, bez większych emocji. Bohaterowie byki jacyś tacy płascy, nijacy, a sama fabuła nie zaskakiwała.

Największym plusem tej powieści jest jej oryginalna forma, ale nie treść. Może potrzeba bardziej wysublimowanego gustu, żeby dostrzec kunszt autora? Dla mnie zbyt stateczna i przewidywalna.