Dom na Sycylii

Autorka porusza w powieści relacje na linii matka-córka i wnuczka oraz przedstawia czytelnikowi Sycylię, piękną i gorącą wyspę mającą też swoje mroczne tajemnice. Bardzo mi się podobały opisy nurkowania, aż zapragnęłam także zobaczyć jak toczy się życie w podwodnym świecie, opisy sycylijskich potraw pobudzały apetyt, jednak czasem były dla mnie nużące. Miałam wrażenie, że powieść obyczajowa zamienia się w książkę kucharską. Z zainteresowaniem śledziłam historię Flavii, wzbudziła mój podziw, bo wiele w życiu przeszła a i tak nie przestawała walczyć do końca o spełnienie swoich marzeń. Niepotrzebny jest tu też wątek homoseksualny, dziwię się, bo autorzy mają wiele możliwości do wyboru to i tak zawsze uczepiają się właśnie tego motywu jakby miało to uatrakcyjnić fabułę. W moim odczuciu nie dodaje to uroku, tylko wieje sztucznością. Książka jednak mnie wciągnęła i zauroczyła. Z zainteresowaniem śledziłam rozwój wydarzeń na Sycylii i byłam ciekawa co zaszło między rodzinami, że do tej pory darzą się one nienawiścią, bohaterowie są interesujący, bardzo dobrze nakreśleni. Miałam wrażenie, że żyją gdzieś obok a nie tylko na kartkach powieści. Wiele poruszających momentów jest w książce takich jak miłość do dwóch mężczyzn jednocześnie i trudny wybór którego wybrać, samotne rodzicielstwo oraz próba naprawy błędów z przeszłości. Mimo minusów jakim dla mnie jest wątek homoseksualny i dużo opisów potraw czas spędzony z tą książką uważam za udany. Powieść przybliżyła mi zwyczaje i codzienn...

253 strony przeczytane, zero emocji, zero wciągnięcia...

Ciekawa ale bez rewelacji.