Opinia na temat książki Duchy Nocy Kupały

Polscy autorzy doby romantyzmu kontra angielska literatura grozy utrzymana w wiktoriańskim stylu - czy to aby na pewno zbiór przemyślany? Sam tytuł wskazuje, że motywem przewodnim jest noc świętojańska kupalnocka, tylko jak odnaleźć ten motyw w angielskiej literaturze?
Pierwsza część antologii skupia się wokół polskich autorów doby romantyzmu. Epoka ta charakteryzowała się przenikaniem światów ludzi i duchów, fascynacją ludowością, tu nie rządzi szkiełko i oko, a serce i czucie. Mamy zatem opowiadania utrzymane w duchu starodawnej gawędy, w których występują strzygi, wilkołaki, a nawet i sam diabeł. Tak dla przykładu przeczytamy o losach pięknej królewny w strzygę zamienioną i jej wybawicielu, o staroście, który w każdą noc świętojańską wracał służyć swym poddanym i mężczyźnie zamienionym w wilkołaka. Gdyby duch kupalnocki patronował całemu zbiorowi byłaby to świetna antologia. Trochę szkoda, że wymieszano tu ze sobą opowiadania zupełnie do siebie nie pasujące. Nasz kraj mam przebogatą tradycje słowiańską, pełną barwnych legend i podań, a włożenie angielskiej grozy do jednego worka z polskimi twórcami nie było najlepszym posunięciem.