/df63debcfae3c5b3e87fb1152d9fdc6f/n/dwie-kobiety-jedna-nadzieja)
"Dwie kobiety - jedna nadzieja" to autentyczna historia. Główną postacią jest tu Prudencja, moja polska przyjaciółka. Opowieść traktuje o naznaczonych chorobą ostatnich trzech latach jej życia: 2002-2004.
Prudencja dzieli się swoim człowieczeństwem w niepowtarzalny sposób. A w szczególności swą wewnętrzną postawą, która pozwala jej żyć i umierać w nadziei, MIMO IŻ NIC nie dzieje się tak, jak Prudencja tego oczekuje (jakże często tracimy grunt pod nogami, gdy nasze plany zawodzą...). Dlatego dla nas wszystkich, szukających podobnej siły i nadziei we własnym życiu - zetknięcie się z jej osobą i podejściem do rzeczywistości jest bezcenne. Dopuszczając do świata swej choroby i cierpienia - Prudencja dzieli się oświadczeniem, które może być pomocne nie tylko ludziom chorym i tym, którzy są ich blisko, ale nam wszystkim."
Ze słowa wstępnego Autorki
"Zapiski Maliny Stahre-Godyckiej wciągają i przykuwają uwagę, są bowiem po prostu rzetelne i prawdziwe: przeplatają najprostsze tematy codziennego życia z eschatologią, zwyczajność z patosem, czułość z napastliwością i zniechęceniem. Nabieramy, czytając, przekonania, że tak właśnie "dzieje się" odchodzenie z życia, a książka ukazuje z prostotą kolejne kroki, które umierająca stawia na krętej, naznaczonej cierpieniem ścieżce prowadzącej przez doświadczenie rozstawania się ze światem, a jednocześnie wysiłki partnerki rozmów, aby jej w tym doświadczeniu jakoś skutecznie pomóc. Jako opis tego procesu, a zarazem pomoc w nauce umierania - i towarzyszenia śmierci - ta książka jest z pewnością nieoceniona."
Z recenzji prof. Jerzego Jarzębskiego
Prudencja dzieli się swoim człowieczeństwem w niepowtarzalny sposób. A w szczególności swą wewnętrzną postawą, która pozwala jej żyć i umierać w nadziei, MIMO IŻ NIC nie dzieje się tak, jak Prudencja tego oczekuje (jakże często tracimy grunt pod nogami, gdy nasze plany zawodzą...). Dlatego dla nas wszystkich, szukających podobnej siły i nadziei we własnym życiu - zetknięcie się z jej osobą i podejściem do rzeczywistości jest bezcenne. Dopuszczając do świata swej choroby i cierpienia - Prudencja dzieli się oświadczeniem, które może być pomocne nie tylko ludziom chorym i tym, którzy są ich blisko, ale nam wszystkim."
Ze słowa wstępnego Autorki
"Zapiski Maliny Stahre-Godyckiej wciągają i przykuwają uwagę, są bowiem po prostu rzetelne i prawdziwe: przeplatają najprostsze tematy codziennego życia z eschatologią, zwyczajność z patosem, czułość z napastliwością i zniechęceniem. Nabieramy, czytając, przekonania, że tak właśnie "dzieje się" odchodzenie z życia, a książka ukazuje z prostotą kolejne kroki, które umierająca stawia na krętej, naznaczonej cierpieniem ścieżce prowadzącej przez doświadczenie rozstawania się ze światem, a jednocześnie wysiłki partnerki rozmów, aby jej w tym doświadczeniu jakoś skutecznie pomóc. Jako opis tego procesu, a zarazem pomoc w nauce umierania - i towarzyszenia śmierci - ta książka jest z pewnością nieoceniona."
Z recenzji prof. Jerzego Jarzębskiego
