Opinia na temat książki Dworzec marionetek

Książka Dworzec marionetek jest tomikiem poezji napisanym przez Stefana Żagiela i wydanym dosyć dawno temu. Sięgając po małą książeczkę nie znanego mi wcześniej autora nie wiedziałem co znajduje się, bo tytuł przykuł moją uwagę i miałem nadzieje na opowiadania niż poezje jaką tutaj dostałem. Jednak po zobaczeniu co zawiera postanowiłem dać jej szansę i przeczytać jak tylko będę miał ku temu okazje.

Zbiór poezji autora traktuje o codziennym życiu opisującym w sposób poetyckim i metaforycznym o zdarzeniach jakie zdarzyły się i porównaniach jakie stosuje autor w kwestii opisującej rzeczywistość. Nieraz na granicy groteski jaka w to wszystko wkrada się w opowiedzianą historie. Stefan Żagiel debiutuje tak naprawdę rzeczową poezją i składa ją z rymów jakie opisują na przykład radość klowna lub tytułowy dworzec marionetek, gdzie właśnie ludzie są w nich przedstawieni jako marionetki na dworcu, w którym pojawiają się i znikają. Jak na tomik poezji jest on krótki i jednocześnie ciekawie podany. W krótkich wierszach jakie dostałem autor zaczyna od zwyczajnego przedstawienia codzienności w jaką wkrada się nieraz groteskowe oblicze w dalszej części wiersza. Zderzenie ze sobą takich części prowadzi do ukazania zależności i opisu zdarzeń jakie po sobie następują. Sięgając po krótki zbiór poezji nie znanego mi autora nie wiedziałem czego mam się spodziewać po nim i wypadł dobrze mimo nie tylko krótkości jego, ale samych wierszy jakie tutaj spotykamy. Do przeczytania naraz tak naprawdę i pewnie wrócę do niego jeszcze kiedyś. Mam nadzieje, że jeszcze wpadnie mi coś autora co napisał później i będę miał okazje zaznajomić się z jego twórczością.