Opinia na temat książki Dziedzictwo

Kiedy wypożyczałam "Dziedzictwo" z biblioteki oczekiwałam porywającej lektury pełnej rodzinnych tajemnic i napiętej akcji, jednak książka nie spełniła moich oczekiwań do końca. Prolog interesujący i wstrząsający, z ogromnym zainteresowaniem śledziłam także narracje Caroline, jednak narracja z perspektywy Eriki nie była już tak wciągająca. Dużo nieistotnych i męczących opisów, bohaterka co chwilę rozwodzi się nad tym co przygotowywała na śniadanie lub szczegółowo opisuje jakie wykonuje czynności w chwili obecnej. Przyznam, że momentami miałam ochotę pominąć kilka nużących fragmentów wzrokiem, żeby akcja przyspieszyła. Przeczytałam wiele książek,gdzie akcja jest w pierwszej osobie i tam bohater wzbudzał moje zainteresowanie opowiadając swoją historie, niestety w tym przypadku Erica mnie tylko irytowała,dopiero pod koniec rozdział z czasów obecnych nabiera szybkości i coś zaczyna się dziać. Może gdyby nie rozwlekła akcja oceniłabym książkę na bardzo dobrą, nawet rewelacyjną, ale uznałam, że książka jest dobra i tylko dobra. Pomysł na książkę autorka miała trafiony, ale niestety wykonanie już nie zrobiło na mnie takiego wrażenia. Na plus można zaliczyć piękną i tajemniczą okładkę,ale to jednak zdecydowanie za mało.
Co jest w tej powieści na plus? Autorka pokazała w powieści skomplikowane relacje międzyludzkie, przykład jak bogaty pogardza biedniejszymi od siebie oraz jaki negatywny wpływ potrafią mieć tragiczne przejścia na dalsze życie. To także książka o prawdziwej miłości,która zakończyła się tragedią,smutnym dzieciństwie oraz o poczuciu winy za popełniony błąd. Książkę można przeczytać,jednak należy się przygotować na rozwlekłe fragmenty. Opis na okładce mówi, że echa pamięci odzywają się długo po zakończeniu. Cóż w moim przypadku ta książka nie utkwi mi w pamięci przez irytujący sposób w jaki została opisana. To debiut powieściowy, nie chce skreślać pani Katherine Webb po niezbyt udanym początku, ale muszę dać sobie czas zanim przeczytam jej kolejną książkę.