Opinia na temat książki Dziedzictwo Hawthorne'ów

Tajemnice, kłamstwa i zagadki konkurują między sobą o uwagę podczas gdy główna bohaterka sama kluczy z decyzjami o własnym losie. Wielka zagadka jest coraz bliżej rozwiązania jednak ludzie stający na przeszkodzie nie zawsze są dobrze nastawieni.

"Ty nie jesteś graczem. Jesteś szklaną baleriną... albo nożem".

W drugim tomie ukrytych jest jeszcze więcej zagadek ale tym razem opuszczamy mury domu i przenosimy się w bardziej bujne miejsca, które skrywają w sobie własną historię. Znowu mamy wrażenie, że senior z nami pogrywa i bohaterowie nie odsłonili wszystkich kart.

Ten tom był bardzo emocjonujący, nie raz na szali stawało czyjeś życie. Niektóre tajemnice ujrzały światło dzienne po raz pierwszy a inne nadal zrobiły więcej szkód niż pożytku. Czyta się bardzo szybko, rozdziały są krótkie ale i nafaszerowane zagadkami.

W tym tomie również jest rywalizacja między braćmi ale i widzimy większe niezdecydowanie Avery, kogo wybierze. I choć dokonuje wyboru trzymając nas w niepewności, nie jest to decyzja która mi się spodobała. Jednak pozostaje fanem drugiego z braci, ale nie zdradzę którego aby nie psuć Wam niespodzianki.

"Est unus ex nobis. Nos defendat eius. Ona jest jedną z nas. Chronimy ją".

Idealna książka na jesienny wieczór z myślą jeszcze jeden rozdział i idę spać. Na brak nudy nie ma co narzekać, wiele się dzieje, nie wszystko ogarniemy tak szybko jak bohaterzy ale będziemy się przy tym świetnie bawić. Trzeci tom przydałby się na wczoraj.

Polecam~