Dziennik. Pięć zeszytów z łódzkiego getta

Wśród bogatej spuścizny materiałów z getta łódzkiego, najdłużej istniejącej „dzielnicy zamkniętej” na terenie okupowanej Polski, znaleźć można stosunkowo niewiele zapisów w formie dzienników osobistych. Z zaledwie kilkunastu ocalałych pozycji takich niezwykle cennych źródeł drukiem ukazało się tylko osiem tytułów. Jednym z najbardziej wartościowych, a zarazem najwcześniej opublikowanych tomów jest Dziennik Dawida Sierakowiaka. Pierwsze fragmenty tekstu wydano już w latach 1958 i 1959 w „Biuletynie Żydowskiego Instytutu Historycznego”. Opracowania podjął się były więzień i badacz dziejów getta łódzkiego Lucjan Dobroszycki. Edycja obejmowała dwa zeszyty zapisane przez Sierakowiaka w okresie od 6 kwietnia do 23 października 1941 r. oraz od 4 czerwca do 6 września 1942 r., które trafiły do Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego (AŻIH) w Warszawie za pośrednictwem Związku Literatów i Dziennikarzy Żydowskich. Dzienniki opatrzone zostały krótkim wstępem z notą edytorską, samo źródło obudowano bogatym aparatem naukowym z licznymi odniesieniami do aktualnej wówczas literatury naukowej.

(...) Najnowsze wydanie Dziennika Dawida Sierakowiaka opublikowane nakładem wydawnictwa Marginesy udostępnia czytelnikowi jedno z najważniejszych świadectw Zagłady z łódzkiego getta. Największą wartością wydania jest zebranie w jednym tomie dotychczas nieopublikowanych wszystkich pięciu zachowanych zeszytów zapisanych przez nastolatka więzionego w „dzielnicy zamknięt...