Opinia na temat książki Dziewczyna lotnika

Książka ta to historia dwójki młodych ludzi, którzy mieli marzenia i plany, ale zostały one przekreślone przez wojnę. To historia o miłości, nadziei, bólu, strachu i poświęceniu.
Choć Janek i Iza znają się od dziecka to ich uczucie rodzi się nieco później, jak się okaże za późno, bowiem wojna rozdzieli parę, a ich plany obrócą w gruzy. Janek zaangażowany w walki powietrzne, zostawi rodzinną wieś, a Iza zmuszona będzie do oczekiwania na powrót ukochanego. Kiedy jednak wieś zacznie płonąć, a ludzie w brutalny sposób będą mordowani, Izabela wraz z córką zostaną uratowane, przez kogoś, kto wkrótce stanie się ich oprawcą. Czy Janek powróci z wojny i je uratuje? Jak wiele zniesie Izabela, aby zapewnić córce bezpieczeństwo?

Już sam początek tej historii wywołał we mnie wzruszenie, bardzo zachęcając do dalszej lektury. Lekkość z jaką została napisana sprawiła, że tak naprawdę nie odczuwałam przewracanych stron, a emocje towarzyszące bohaterom udzielały się rownież mnie. Historia ta wciągnęła mnie w wir wojny i powojennej rzeczywistości, w której przyszło żyć bohaterom i nie raz wywołała u mnie wzruszenie. Bardzo podobało mi się to, że znajdziemy tu kilka zdarzeń, które faktycznie miały miejsce.
Jedyne, co nie spodobało mi się to nieregularne przeskoki czasowe, nie przepadam z tym w książkach. Nie mniej jednak książka ta przypadła mi do gustu i zachęcam do sięgnięcia po nią, bo jest to historia warta poznania. Będę wyczekiwać kolejnych powieści autorki i na pewno po nie sięgnę.