Opis

Droga do szczęśliwej miłości rzadko przebiega bez komplikacji. Teo Avelar to samotnik. Mieszka w Rio de Janeiro ze swoją sparaliżowaną matką i jej psem. Nie lubi ludzi, są zbyt chaotyczni. Jedyne prawdziwie ludzkie uczucia okazuje w obecności zwłok, które przydzielono mu na uczelni w ramach zajęć. Tak wygląda jego życie, dopóki nie poznaje Clarice. Dziewczyna jest jego przeciwieństwem – egzotyczna, przebojowa i nie bojąca się mówić, co myśli. Aspiruje do miana scenarzystki i pisze tekst pod tytułem „Cudowne dni” opowiadający historię trojga znajomych, którzy w pogoni za miłością wyruszają w podróż po Brazylii. Tak rodzi się obsesja. Teo zaczyna śledzić Clarice – najpierw chodzi za nią na uczelnię, później do jej domu – jednak ona odrzuca jego uczucia. Teo, czując, że nie ma wyboru, porywa dziewczynę i zabiera ją w pokręconą odyseję szlakiem bohaterek jej scenariusza. Cóż, po prostu muszą spędzić ze sobą trochę czasu. Clarice na pewno się do niego przekona. No dobrze, skuł Clarice kajdankami i spakował ją do walizki jak jakiś bagaż, po czym okłamał jej bliskich co do charakteru tej podróży. Ale to wszystko dla jej dobra. W miarę jak podróż postępuje, Teo konsekwentnie dąży do tego, by nic ich rozdzieliło. Już nigdy.

Data wydania: 2016-06-15

ISBN: 978-83-8075-105-7, 9788380751057

Wydawnictwo: Filia

Seria: Mroczna strona

Kategorie: Kryminał i Literatura detektywistyczna, Sensacja Thriller

Stron: 300

Recenzje

Coś mi się wydaje, że książka Dziewczyna w walizce aż się prosi o Twoją recenzję. Chyba jej nie odmówisz?

️ Napisz pierwszą recenzje

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Natula

2019-11-22

6 /10

Przeczytane Mów do mnie szeptem... Zjawy, upiory i inne stwory

Muszę przyznać, że historia dziewczyny w walizce przyprawiała mnie o ciarki. Ponieważ przerażają mnie osobowości dyssocjalne, m.in. dlatego że wszelkie racjonalne próby uwolnienia się ze szponów takiej osoby są niemożliwe, a odwoływanie się do ich empatii i odruchów moralnych, to jak walka z wiatrakami. Montes doskonale ukazał mechanizm zaburzonej osobowości. Wprawdzie temat psychopatii nie jest dla fanów takiej tematyki czymś zaskakującym, i teoretycznie obraz Teo niczym specjalnym się nie wyróżnia. To jednak na pochwałę zasługuje kreatywna, pełna niecodziennych i zaskakujących zwrotów akcja, a także intrygujące dysputy bohaterów, które świetnie charakteryzują stosunek do życia człowieka z poważną dysfunkcją emocjonalną.

Przewrotność intrygi mnie zachwyciła, dlatego ubolewam, że niektóre sceny były naciągane, przez co historia traciła na wiarygodności. Na szczęście niekonwencjonalne podejście do tematu sprawiło, że czytałam książkę z poruszeniem. Niech o moim zainteresowaniu nią świadczy fakt, że porzuciłam audiobooka czytanego przez Szymona Bobrowskiego, na rzecz e-booka, którego mogłam znacznie szybciej przeczytać, niż odsłuchać wersję audio. I mimo że "Dziewczyna w walizce" nie jest historią bez wad, to polecam ją, bo jest to dobra lektura, warta uwagi nie tylko ze względów rozrywkowych, ale też dlatego, że możemy się przekonać, jak ważna w życiu jest intuicja i umiejętność przewidywania. A'propos, Raphael Motes miał stworzyć niecodzienną historię miłości, gdyż ...

» czytaj dalej

× 2 | link |

@Iwona_Nocon

2023-11-02

7 /10

Przeczytane

Teo Avelar bohater powieści, jest samotnikiem mieszkającym ze swoją sparaliżowaną matką i jej psem w Rio de Janeiro. Na co dzień unika ludzi, najlepiej czuje się w obecności zwłok, którymi zajmuje się na uczelni w ramach zajęć.

Pewnego dnia na jego drodze pojawia się Clairce, przebojowa dziewczyna, która jest przeciwieństwem Teo. Aktualnie zajmuje się pisaniem scenariusza pt. „Cudowne dni”.

Chłopak dostaje obsesji na punkcie dziewczyny. Śledzi ją, by w końcu wyznać jej swoje uczucia. Kiedy ona nie odwzajemnia jego miłości, Teo postanawia ją porwać. Ma nadzieję, że kiedy spędzą ze sobą trochę czasu, ona się do niego przekona. W miarę trwania podróży chłopak robi wszystko, by nic już nigdy ich nie rozdzieliło.

Historia opowiedziana przez pana Raphaela trochę mnie przestraszyła i zszokowała, ale nie przeraziła do szpiku kości. Może gdybym nie znała wcześniej twórczości Cartera, którego książki powodują, że mam plecy mokre od potu, Dziewczyna w walizce zrobiłaby na mnie większe wrażenie. To nie jest zła książka. Wręcz przeciwnie. Historia jest wciągająca, na swój sposób oryginalna i momentami zaskakująca. Tylko że ja jestem na takim etapie czytania thrillerów, które mnie bardziej przerażają i to, co znalazłam w środku, mi nie wystarczyło. Ode mnie 7/10.

× 2 | link |

@sandrajasona

2019-11-06

1 /10

Przeczytane Przeczytane w 2017

W sumie chciałam napisać jedno słowo "makabra", ale napiszę więcej.
Żeby tak zmarnować dobry pomysł, trzeba się nieźle nagłowić. Obsesja na punkcie dziewczyny, psychologia - super temat. Tutaj nie ma niczego, chaotyczna historia, drętwy język, wręcz prostacki (słownictwo - czułam się zniesmaczona) wyszła wtórna, kiepska historia. Zakończenie tak naiwne, że aż kole w oczy, a w środku absurd goni absurd. Naprawdę nikt niczego nie zauważył i niczego się nie domyślił :/

× 2 | link |

@czytam_kiedymoge

2023-09-26

6 /10

Przeczytane