Opinia na temat książki Dziewięć ogonów lisa

To jedna z tych pozycji, o których nie wiem, co myśleć..

Nie będę spoilerować, a opis "Dziewięciu ogonów lisa" jest trochę wyżej. Więcej z historii nie zdradzę, bo i nie dam rady.

Szeroko rozumiane fantasy kocham od dziecka. Czy w książce, w filmie czy w sztuce. I jestem niesamowicie dumna i szczęśliwa, gdy widzę młodych, początkujących autorów chcących zaistnieć w szerokim gronie bardziej lub mniej doświadczonych i popularnych (czy dobrych?) kolegów.

Fantasy fantasy nie jest równe. Coś, co ktoś wychwala pod niebiosa, ktoś inny uważa za zwykłą opowieść o krasnalach. I na tym chcę się skupić..

Książka sama w sobie zła nie jest. Bo jak można powiedzieć, że coś jest złe, skoro ktoś włożył w pracę nad nią tyle czasu, serca, pomysłów i całego siebie. Bo tego autorowi nie odmówię, mowy nie ma.

Książka jest naszpikowana akcją, każda strona jest dynamiczna, cały czas coś się dzieje. Jest przy tym tak poplątana gatunkowo, czasowo, wiekowo.. Tak jak wspomniałam, nie chcę spoilerować, ale czasem rozwiązania autora, wydawały mi się tak banalnie nietypowe, że autentycznie mnie rozśmieszały. I to nie śmiechem pełnym żałości, nie. Śmiechem szczerym, który często mi towarzyszy przy "Świecie Dysku" (nie sypcie gromów, nie porównuję książki i autora ale mój śmiech).

Podsumowując. Panie Michale, niech Pan pisze dalej! Głowa pełna takich pomysłów musi pisać! Z niecierpliwością czekam na więcej.