Opinia na temat książki Epoka hipokryzji

Bardzo dobra pozycja, opisuje podejście do seksu w dwudziestoleciu międzywojennym na podstawie wydawanych publikacji, aktów prawnych, opinii. Wyraźnie widać hipokryzję, zamiatanie problemów pod dywan, uważanie kobiet wyłącznie za obiekt, który nie ma prawa np. do orgazmu, ale zauważyłam też interesujące porównanie.
Z ankiety przeprowadzonej wśród studentów wynikało, że autoerotyzm uprawia ponad 90% z nich. Podobne badanie przeprowadzono wśród mężczyzn kilka lat temu i choć do faktu, że "kiedyś" mieli epizody autoerotyzmu przyznało się 73%, to do uprawiania go obecnie - zaledwie niewiele ponad 20%.
Autor zastanawia się, czy taki spadek jest możliwy, czy obecnie hipokryzja w społeczeństwie ma się równie dobrze, co sto lat temu, a ja myślę, że wynik ma źródło w niechęci do przyznania się, że nie ma się partnera seksualnego i trzeba sobie radzić samodzielnie.
W książce znajdziemy mnóstwo cytatów z wielu publikacji, doskonałą bibliografię, ogólnie poznawczo jest doskonała, ocena taka jak widać, bo chyba nie należało jej czytać jednym ciągiem, trochę mnie zmęczyła.