Opinia na temat książki Eutymia

Lubicie ciekawe i oryginalne tytuły? Ja bardzo. Zawsze też sprawdzam etymologię danego słowa. I w ten sposób dowiedziałam się, że tytułowa „Eutymia” oznacza z greki ‘radość’ lub ‘pogodny nastrój’, a na końcu powieści autor, dodatkowo wspomina, iż w leczeniu psychiatrycznym jest ona celem terapii u pacjentów cierpiących na zaburzenia afektywne. Muszę przyznać, że to ciekawa zapowiedź dla kryminalnej historii.

Przeniesiony do Szczawnicy komisarz Malejko marzy o emeryturze, ale nie długo dane mu będzie cieszyć się ciszą i spokojem, gdyż w okolicznych lasach znaleziono zmasakrowane zwłoki.

Od wydarzeń w „Diablaku” minęły trzy miesiące, a echa tamtej sprawy wciąż nie dają o sobie zapomnieć, dlatego wydaje mi się, że w tym przypadku warto znać tom pierwszy. To właśnie wtedy przekonałam się, że Grzegorz Mirosław lubi 'popłynąć'.
Akcja rozgrywa się w przepięknych okolicznościach przyrody, do których z pewnością zaliczają się malownicze okolice Pienin. Poznamy nie tylko historię tych ziem, ale i związane z nią wierzenia i legendy. Jak zwykle nie zabraknie tu odrobiny szaleństwa i ocierających się o teorie spiskowe akcji i sensacji. Cóż, autor nie stroni od prowokacji i kontrowersji, i mimo że całość znajduje się na skraju 'przekombinowania', zwłaszcza jeśli chodzi o zakończenie, to i tak dobrze się bawiłam podczas lektury.