Opinia na temat książki Florystki

„Ludzie są jak góry lodowe wystające z połaci oceanicznych wód. To, czego w nich nie widzimy, jest najbardziej niebezpieczne”.


Czy 12 lat to długi staż przyjaźni? Czy tyle wystarczy, by powiedzieć, że się kogoś zna? By stwierdzić, że się „wszystko: o kimś wie? By zaufać i się nie rozczarować..?

Helena i Sonia są przyjaciółkami od 12 lat. Kobiety łączy silna więź i wspólna pasja.. Helena jest utalentowaną florystką i właścicielką kwiaciarni Chloris w Oławie. Tu zatrudnia też swoją najlepszą przyjaciółkę, Sonię, którą zaraziła miłością do kwiatów. Pewnego dnia Helena znika bez śladu. Ani Sonia, ani nawet mąż Heleny, zdezorientowani nie mają pojęcia co się stało z kobietą.. Wkrótce okazuje się, że Helena miała wiele mrocznych tajemnic, a jej życie wydające się Soni idealne – ma jednak pęknięcia, rysy i ubytki.. Prawdziwy obraz Heleny, kawałek po kawałku odkrywany przez Sonię, rwie jej rzeczywistość na strzępy odsłaniając toksyczne relacje, myśli, doświadczenia i całe życie kogoś, kogo wydawało jej się, że zna, a jednak tak bardzo się pomyliła..

„Florystki” to klimatyczny, niebezpiecznie wciągający thriller psychologiczny. O pierwszych stron podnosi ciśnienie i wzmaga czujność.. bo wszystko tu ma znaczenie. Duszny klimat, poczucie zagrożenia i niepewności, frapująca akcja – nie pozwalają powstrzymać natłoku myśli i domysłów. Autorka wrzuca nas w świat pełen tajemnic, gdzie za każdym rogiem czai się COŚ: przeszłość, zbrodnia, zdrada, życiowe błędy, niewłaściwe wybory, iluzja szczęścia, strach, ból, uzależnienie, poczucie odrzucenia, wyrachowanie..

„Florystki” jest jak kwiecisty obraz pełen barw, na pierwszy plan wysuwa się jednak mrok, który mimo licznych kontrastów, staje się coraz głębszy i niepokojący.

Polecam🔥.