Młoda Polska miała kilku patronów duchowych, wśród których do najważniejszych zaliczyć należy Schopenhauera, Nietzschego, Marksa i Bergsona. Jednak w całej rozciągłości jako wielki "zwrot epokowy" zaznaczył się odbiór myśli autora "Narodzin tragedii", przyczyniający się do rewolucji estetycznej i obalający dotychczasowe "tablice wartości". Wielowątkowość i obszerność młodopolskiej recepcji Nietzschego inspiruje do przeprowadzenia szeregu analiz porównawczych, określających wpływ jego filozofii na twórczość, w tym język, styl, sposób myślenia historycznego i estetycznego pisarzy polskiego modernizmu.