Gniazdo książąt Dżawacha

Rzeka Kura huczała cały dzień. Ze wściekłym rykiem kłębiły się dzikie fale, czerniąc się straszliwie pod oślepiająco białą, rozpryskującą się pianą. Kosmate, przeraźliwe, nadciągały groźnie, zawodząc nad czymś i jęcząc, i rozbijały się o kamienną pierś podnóża gór ...
Ponura głębina wodna wznosiła się, mknęła z przerażającą szybkością ku przeciwległemu brzegowi, gdzie nie było wyżyn ani opok, mknęła wyjąc i burząc się, grożąc dolinie zalewem, a za chwilę, z żywiołowym rozpędem toczyła się z powrotem, aby się znowu miotać, wyć, jęczeć tysiącem odmiennych głosów. Rzeka huczała cały dzień. Nie uciszyła się i nocą.
Na granatowym tle niebios zajaśniały wielkie, diamentowe gwiazdy... Cichy anioł wieczora pozapalał złote iskry nocnego nieba...