Opinia na temat książki Gospoda pod bocianem

Konstanty Bogosz zgodził się opowiedzieć historię swej rodziny, począwszy od poplątanych losów nestora rodu Teodora Bogosza. W tej rodzinie w każdym pokoleniu ktoś wyjeżdża lub znika to ich przekleństwo. Pozostali członkowie dążą do scalenia, do poznania prawdy o zaginionym. Cierpienia pozostawiają swój ślad. Klan Bogoszów mimo wielu zawirowań historycznych i perturbacji rodzinnych jest silny. Z jednej strony godzi się ze swoim losem, a z drugiej walczy na różne sposoby. To kobiety odgrywają w tej historii najważniejszą rolę. One są siłą. Powieść skrywa wiele tajemnic, a i bohaterowie mają własne sekrety. W tym wszystkim miłość, namiętności i zdrady, honor i duma, pozycja w społeczeństwie, przynależność do grupy społecznej często wpływają na przebieg zdarzeń i losy bohaterów.
Przemijanie nieustająco wiąże się z historią rodziny. Nowe pokolenia przejmują schedę. Rodzina jak drzewo się rozrasta, jej gałęzie splatają się z innymi drzewami. Barwne dzieje rodu nie byłyby ciekawe, gdyby nie usytuowanie Gospody pod Bocianem przy rozwidleniu ważnych dróg. Gość musiał się tu zatrzymać. Wojny wybuchały, władze się zmieniały, a gospoda wciąż trwała i żywiła ludzi. Zmieniały się tylko pokolenia ludzi i bocianów. Losy gospody na przestrzeni lat, zmian ustrojowych i panującej władzy to kawałek burzliwej historii Polski, to też postęp cywilizacyjny, postępowe myślenie właścicieli, stawianie na rozwój, historia utrwalona na zdjęciach.
„Gospoda pod Bocianem” zaprasza w swe progi, raczy gościnnością, otwartością ramion i bram, bogatą historią, intrygującą historią rodu Bogoszów. Fabuła powieści oparta na prawdziwej historii fascynuje swą wielowątkowością. Akcja trzyma w napięciu, niechętnie odsłania tajemnice, porusza i wzrusza, uczy historii Polski. Uświadamia, jaką siłą jest rodzina, a właściwie kobiety i jaką nieocenioną skarbnicą wiedzy są nestorowie rodu. Wspomnienia Konstantego to główny trzon powieści. Płaszczyzna historyczno-wspomnieniowa przetykana jest płaszczyzną wydarzeń współczesnych, które dominują pod koniec i przynoszą zaskakujące rozwiązania. A bociany czuwają.