Gry i zabawy interakcyjne dla dzieci i młodzieży. Cz. 1

Gry interakcyjne wykorzystują potencjał energii drzemiącej w dzieciach, czasami uważany za negatywny i szkodliwy w normalnych warunkach domowych oraz przeszkadzający niektórym nauczycielom w realizacji zaplanowanych czynności dydaktycznych, np. chęć do poruszania się i rozmowy, którą odczuwają często dzieci podczas lekcji. Dzięki zabawą interakcyjnym mogą one podczas licznych doświadczeń i krótkich terapii grupowych poruszać swobodnie po sali, porozumiewać się werbalnie i niewerbalnie, nawiązując głębszy kontakt z innymi dziećmi i wyzwalając swoją energię fizyczną. W ten sposób czynniki działające do tej pory negatywnie na proces lekcyjny mogą wspierać uczenie całkiem konstruktywnie.Bardzo ważna jest także werbalna interakcja między dziećmi. Kto pracuje w grupie, uczy się od innych uczestników grupy w pewnych sytuacjach efektywniej, lepiej, intensywniej i z większą motywacją niż ma to miejsce w warunkach normalnych, gdy proces nauczania skoncentrowany jest autokratycznie tylko na nauczycielu.Prawie wszystkie gry interakcyjne zaktywizują zmysł kooperacji u dzieci. Przy wielu formach zabaw wymagane jest współdziałanie dwóch partnerów lub ogólnie grupy, czyli wszystkich obecnych dzieci. W taki sposób uwzględniona zostaje naturalna zdolność dzieci do konstruktywnej współpracy, a większe grupy mogą szybciej wypracować duże poczucie wartości w dzieciach.Do dnia dzisiejszego ukazały się: * Część I Kontakty/ Postrzeganie/ Tożsamość * Część II Uczucie /Rodzina i Przyjaciele * Część III Komunikacja /Ciało /Zaufanie * Część IV Szkoła /Feedback /Wpływy /Współpraca