Ha-Ga. Obrazki z życia

,,Była kobietą dystyngowaną, o usposobieniu raczej melancholijnym. Nie odznaczała się przebojowością. Była skromna- cecha coraz rzadziej spotykana."

Gdybym nie wiedziała, że czytam biografię, to wcale bym nie powiedziała, że nią jest. Tak barwnie ukazanej książki z tak ogromną ilością zdjęć, to jeszcze nie widziałam. Przyznaję się bez bicia, że w ogóle nie miałam pojęcia kim jest tytułowa Ha-Ga. Wszystko przez to, że sama jej osobowość była jakby ukryta. Nikt o niej nie wspominał, a przedstawienie skrótu jej osoby zupełnie nic mi nie dawało. Wykonywała tak ogromną ilość ilustracji i rysunków satyrycznych dla czasopisma ,,Szpilki", a dla świata pozostała niewidzialna. Jej prawdziwe nazwisko brzmi Anna Gosławska-Lipińska. Może dlatego, kiedy czytałam książkę o niej byłam nieco przygaszona. Jakbym wsłuchiwała się w historię osoby widmo, która niby była, ale nikt jej nie znał. Tworzyła w latach 50 i 60 XX wieku i ilustrowała również książki dla dzieci pana Tuwima i Brzechwy. Wiele tych bajek będzie tutaj pokazanych, więc możemy przenieść się do dawnych lat i ujrzeć jak styl, którym się posługiwała wciąż jest obecny. Jakby potrafiła publikować ponadczasowo. Współpracowała też ze ,,Świerszczykiem", który jako jedyny coś mi mówi z tamtego okresu czasu. Najbardziej utkwiło mi w głowie to, że potrafiła opisywać rzeczywistość poprzez humor i prawdę. Jej karykatury osobowości były dogłębnie i czasami nawet brutalnie szczere. Ona sama miała dobry słuch i niezawodną pamięć. ...

Agata Napiórkowska "Ha-Ga" Obrazki z życia,

Anna Gosławska-Lipińska, rysowniczka satyryczna "Szpilek", ilustratorka "Świerszczyka" i "Płomyczka", sporadycznie pojawiająca się również w "Przekroju", a także twórczyni okładek i ilustracji kilku dziecięcych książek, była dla mnie osobą zupełnie nieznaną. Kiedy umarła, dopiero się urodziłam, więc nie mogę pamiętać jej anegdotycznych, komentowanych w punkt, rysunków ze "Szpilek". Znam je z resztą dużo mniej niż 'Przekrój", na którym się wychowałam. A jednak czując szczególną przyjemność w poznawaniu biografii osób, które w jakiś sposób zaistniały w kultowych już dla mnie pismach (wcześniej była to postać Mariana Eilego w książce Tomasza Potkaja), nie mogłam więc pominąć niedawno wydanej biografii Ha-Gi, bo tak właśnie Hania podpisywała swoje rysunki.

Nowe na rynku pismo satyryczne "Szpilki" zaczęto wydawać w 1935 roku. Jak każda początkująca redakcja, również ta ze "Szpilek" zmagała się na początku z problemami finansowymi. Z tym wiąże się fajna anegdotami, bo z pomocą założycielom przyszedł Julian Tuwim, którego młoda wówczas Hanna, korespondująca z poetą, była wielką wielbicielką. Zgodził się on współpracować z czasopismem bez honorarium, dopóki "Szpilki" nie osiągną nakładu 25 tysięcy egzemplarzy. Sympatyczny gest.

Ha-Ga zadebiutowała w "Szpilkach" już w 1936 roku, by potem przez wiele lat być jedną z nielicznych kobiet rysowniczek w tym jakże silnie zmaskulinizowanym artystycznym gronie.

...

Mamy tutaj historie ilustratorki ukrytej pod pseudonimem Ha-Ga. Anna Goławska- Lipińska przez lata była satyryczna rysowniczka Szpilek. Jako jedyna tak długo i tak często pojawiała się w czasopiśmie.

Tworzyła w latach 50 i 60 jednak jej dowcipy, satyryczne Przedstawienie sypialni obyczajowych czy towarzyskich zdają się być ponadczasowe.

Poza tym na koncie swoich osiągnięć miała także ilustrowanie książek dla dzieci choćby Tuwima czy Brzechwy. Wyglądało na to że idzie ku szczytu, jednak jej kariera nagle się urwała. Dlaczego?

W tej biografii poznajemy jej życie, twórczość, osiągnięcia, miłość, relacje z córką, wojenne czasy, przyjaźnie i odpowiedzi na pytania na temat jaj kariery.
Ciekawa książka.

"Ha-Ga. Obrazki z życia" Agaty Napiórskiej to książka poświęcona życiu i twórczości Anny Gosławskiej-Lipińskiej, najlepiej znanej pod pseudonimem Ha-Ga.
Ha-Gę charakteryzowały rysunki ludzików z wyłupiastymi oczami z dodatkiem satyrycznych opisów, które przez 40 lat pojawiały się na stronach czasopisma "Szpilki".
Jej twórczość przypadła na lata 50. i 60. XX wieku i bardzo celnie potrafiła dobrać dowcipy do aktualnej sytuacji obyczajowej i towarzyskiej.

"Jej specjalność to kpiny z drobnomieszczańskich paniuś. Lecz i zarozumiali artyści, snoby i biurokraci dostają od niej cięgi. Wszystkie te postacie narysowane pewnie kreską zamykającą formę zdecydowanie i jasno, mają wybałuszone oczy, a kobiety są zawsze modnie ubrane. Żyją te postacie w mieszkaniach narysowanych z olbrzymim wdziękiem i w uroczych pejzażykach."

Była świetną obserwatorką i z łatwością wyłapywała błyskotliwe zdania usłyszane np. w sklepie czy na ulicy. Jej największym marzeniem było ilustrowanie książek dla dzieci, co też spełniła współpracując przez wiele lat ze "Świerszczykiem", przygotowując ilustracje dla książek Tuwima czy Brzechwy.

Agata Napiórska chronologicznie podąża za Ha-Gą przez jej życiorys, a my czytając o tym zyskujemy wgląd nie tylko w pracę artystki ale także w jej życie prywatne i rodzinne.
Jaką była żoną? Jaką była matką?
Jedni uważali ją za nieśmiałą, inni zaś za odważną. A dla Beaty Tyszkiewicz Ha-Ga była "prawdziwą damą".
Śledzimy jej losy...

Anna Gosławska-Lipińska zmarła 14 kwietnia 1975 roku. Była jedną z pierwszych polskich karykaturzystek. Artysta grafik, laureatka Złotej Szpilki z Wawrzynem za całokształt twórczości, ilustratorka książek dla dzieci. Znana pod pseudonimem Ha-Ga artystka przez ponad 40 lat prowadziła w "Szpilkach" cykl ilustracyjny. Składał się on z niewielkich rysunków opatrzonych dialogami. Jej znakiem rozpoznawczym były wyłupiaste oczy malowanych tam postaci.

Jak sama o sobie mówiła - rysowniczką została przez przypadek. Jak do tego doszło?

Rzadko czytam biografie. W tym przypadku zainteresowała mnie postać artystki, która współpracowała z wydawnictwem "Świerszczyk" (czy jest ktoś kto choć raz nie miał w rękach tego czasposma?) oraz ilustrowała książki Brzechwy czy Tuwima.

Autorka przybliża czytelnikowi postać ilustratorki od wczesnego dzieciństwa po dzień jej śmierci. I trzeba przyznać, że wykonała kawał dobrej roboty. Oprócz informacji o samej artystce dowiadujemy się jak żyło się w tamtych czasach.

Z dużym zainteresowaniem czytałam o tym jak doszło do tego, że Anna, którą od dziecka nazywano Haneczką zajęła się rysowaniem, jak doszło do jej ślubu z Erykiem, jak wyglądało ich wspólne życie, jakie łączyły ich relacje, jak wyglądał przebieg jej kariery. Z ciekawością czytałam jak wyglądała praca w wydawnictwie w czasach II wojny światowej.

W książce zamieszczono mnóstwo zdjęć z prywatnych albumów rodziny, ilustracji rysowniczki oraz listów, ...

„Ha-Ga. Obrazki z życia” to opowieść o Annie Gosławskiej znanej głównie dzięki satyrycznym ilustracjom, które publikowane były w „Szpilkach”. Była też ilustratorką książek dla dzieci – to jej ilustracje zdobiły „Opowiedział dzięcioł sowie” Jana Brzechwy czy „Zosię Samosię” Juliana Tuwima.

W biografii śledzimy kolejne etapy artystycznego rozwoju artystki. Razem z nią szukamy stylu, który powoli zaczyna wyłaniać się z postaci, które rysuje. Idziemy z nią do szkoły, następnie na ASP w Warszawie. Razem z nią siedzimy przy stoliku w kawiarni „Ziemiańskiej”, przy którym siadają znani literaci, jak np. Witold Gombrowicz. Ha-Ga miała w sobie coś, co przyciągało do niej ludzi.
. . .
Zakochałam się w sposobie, w jaki została przedstawiona postać artystki i w samej Annie, która jest idealnym dowodem na to, że warto mówić o kobietach będących częścią świata artystycznego. Biografia została wydana znakomicie – czytelnik otrzymuje nie tylko dużo faktów z życia, ale otrzymuje też zdjęcia, ilustracje, które widniały na kartach „Szpilek” (i nie tylko) oraz listy.

Serdecznie polecam Wam lekturę tej książki - warto zagłębić się w tym świecie