Opinia na temat książki Nagie serca

Moje drugie spotkanie z autorką, która jest ulubienicą wielu, a jednak nie jestem przekonana, czy i moim czytelniczym sercem zawładnie i pozostanie w nim na dłużej. Gatunek, jakim operuje Hoover czyli oscylowanie na granicy romansu, literatury obyczajowej, a w przypadku "Nagiego serca" skłanianie się ku literaturze młodzieżowej bez wątpienia przyjmuje się lepiej w porze letniej, wakacyjnej, a jednak "Layla" zdecydowanie bardziej wpasowała się w moje gusta.

Beyah nie ma nic, nic oprócz teraźniejszości, swoich możliwości i siły, której pozazdrości jej niejeden człowiek. Ta prosta dziewczyna od dziecka mogła liczyć wyłącznie na siebie i każdy życiowy cel był okupiony poświęceniem i trudem. Samson wydaje się być jej przeciwieństwem, gdzie życie usłane różami w postaci zapachu szeleszczących pieniędzy ułatwiło sprawę na wielu gruntach. Oboje młodzi, pełni tajemnic, skrywający cierpienie za maską uśmiechu. Morze, piasek, upał i dobra zabawa to domena bogatych. Czy młodzi również odczują to, co skrywa lato, woda i przyszłość?

"Nagie serca" tak jak wspomniałam, to idealna wakacyjna lektura, w sam raz na błogie plażowe lenistwo. To historia, która mogłaby zrealizować się w rzeczywistości, choć przemawiają przez nią stereotypy i pewnego rodzaju idealizowanie pozytywnych scenariuszy. Myślę, że większość czytelników autorki wie, jak kończą się wykreowane przez nią historie, a w efekcie esencja tkwi we wnętrzu, w środku opowieści. Lekkie, przewidywalne czytadło akurat na porę wakacyjną, przez które przebrnęłam, bo i czas temu sprzyjał, lecz wolę to mroczniejsze wydanie autorki, jakie zaserwowała mi w "Layli".