Opinia na temat książki Hegemon Apopi. Córa lasu

Genialny debiut. Jest to najlepszy debiut jaki przeczytałam w tym roku, i z pewnością jeden z najlepszych jakie przeczytałam kiedykolwiek.
Sam w sobie pomysł na fabułę nie jest jakąś specjalną innowacją ( dziewczyna trafia przez przypadek do świata elfów, o którym nie miała pojęcia), ale nie można powiedzieć, że ta historia nie ciekawi, czy nie wciąga (jej tajemniczy zabójca Shout, kapryśny i samolubny nauczyciel Shiro, oraz relacje między tą trójką).
Komuda uniwersum elfów starała się stworzyć "swoje", więc mamy ich kilka ras, które różnią się od siebie wyglądem i usposobieniem, ale właśnie elfy same w sobie są już powielone tyle razy w książkach ( "Władca pierścieni" to chyba mówi samo za siebie, nasz Sapkowski z cyklem obecnie ekranizowanym), i filmach że tak naprawdę skupiła się raczej na tym jakie życie prowadzą akurat Elfy Lasu Północnego, w których gościnie czy też niewoli (pasuje jedno i drugie do sytuacji Apopi- głównej bohaterki) znajduje się nasz hegemon.
Jest dużo nawiązań, czy też może lepszym określeniem będzie tu fascynacji (tej pozytywnej rzecz jasna, motywującej i inspirującej) do chińskich i japońskich mangi, do pewnego cyklu książek, gdzie w miejscu elfów są wampiry i to właśnie im ludzie służą, Autorka więc zmieniła rasę nieludzi.
Najbardziej jednak urzeka styl Komudy, i tu jeszcze wychodzę z zaskoczenia po przeczytaniu notki biograficznej (a przeczytałam ją kilka dni temu), że urodziła się ona w roku '95. Rok jak rok, tylko dziewczyna jest młoda, bardzo, a pisze w sposób naturalny, bardzo dobrze przemyślany i dojrzały. Nigdy w życiu nie powiedziałabym, że to debiut.
Warto sięgnąć, czekam na dwójkę.