Opinia na temat książki Hipoteza zła

Hipoteza zła jest drugą częścią cyklu z detektyw Milą Vasquez, wobec której miałem spore oczekiwania po Zaklinaczu. Zapowiadała się na świetny wielowątkowy thriller mający na celu wciągnięcie mnie w historie i chciałem, żeby trzymał w napięciu. Dlatego sięgnąłem po niego z ciekawości i chęci poznania dalszych przygód bohaterki.
W domu zostają znaleziony biznesmen wraz z rodziną, która została zamordowana. Jednak morderca oszczędził najmłodszego syna, aby mógł zadzwonić na policje. Mila zostaje wciągnięta w sprawę i poproszona o pomoc, aby szybko znaleźć sprawcę. Podczas śledztwa wychodzą nowe fakty i tajemnice dotyczące wydarzeń z przeszłości. Ktoś daje ludziom drugą szansę, ale wybiera osoby cierpiące na bezsenność. Mila zostaje odsunięta od śledztwa, ale nie daje za wygrana i próbuje poszukać odpowiedzi na wiele pytań jakie pojawiają się i uciec od przeszłości, która nadal kładzie się mrokiem na jej życiu.

Hipoteza zła posiada wielowątkowość i skomplikowaną intrygę pełną niespodzianek i zwrotów akcji. Śledztwo prowadzone przez Milą wraz z agentem specjalnym było naznaczone mrokiem i trzymało w napięciu. Nie brakowało w nim niedomówień, zwrotów akcji, pojawiających się poszlak, śladów i wielowarstwowej intrygi, która wciąga od samego początku i potrafi nie jeden raz zaskoczyć. Za sprawą twistów i odkrywania tajemnic, nie można było być pewnym niczego i zawsze coś nowego pojawiało się. Dlatego często jesteśmy zaskakiwani nowymi tropami, które mogą okazać się błędnymi. Autor znakomicie potrafi zaskakiwać czymś nowym w śledztwie i mylić tropy, aby nie można było wcześniej odgadnąć prawdy i samego sprawcy. Tym sposobem podejrzanych mamy wielu, ale tak naprawdę nie wiadomo kto za wszystkim stoi. Podoba mi się właśnie wielowarstwowość i twisty jakie stosuje autor, aby zaskoczyć i stworzyć klimat tajemnicy oraz niepokoju. Śledztwo prowadzone jest świetnie i wprowadzenie agenta specjalnego ze swoją teorią dotyczącą zła jest dobrym posunięciem wnoszącym wiele do samej historii. Nie brakuje tutaj rozgrywek wewnątrz policji, intryg i spisków rzucających cień na niektórych bohaterów. Wszystko doprawione tajemnicami i skrywanymi sekretami jakie wychodzą pomału na światło dzienne. Prowadzone dochodzenie wobec makabrycznych morderstw przez Milę okazuje się tylko kolejnym etapem, który ma swoje korzenie w przeszłości dotyczące osób cierpiących na bezsenność i też popełniających zbrodnie. Nie wiadomo kto za wszystkim stał i dlatego tajemnica dotycząca sprawcy nadal jest nie rozwiązana. Thriller jaki dostajemy jest wciągający, ociekający zagadkami, niedopowiedzeniami i twistami mogącymi zaskoczyć podczas czytania, ale również wciągnąć od samego początku.

Bohaterem jest Mila skrywająca nie jedną tajemnicę i mrok jaki w sobie nosi. Bojąca się o swoją córkę, ale zawsze gotowa do odkrywania i ratowania porwanych lub zaginionych. Mająca nosa do tych spraw i nie idąca łatwą drogą jeśli chodzi o śledztwa. Jest postacią ciekawą i intrygującą. Posiadającą własne tajemnice i sekrety, które czyniącą ją właśnie niezwykła bohaterką jaką polubiłem. Została nakreślona pod względem rysu psychologicznego świetnie. Posiada własne cechy charakteru, zachowania i różne odcienie szarości w sobie co intryguje od samego początku. Pomimo mroku czającego się w niej wypada sympatycznie. Drugą postacią jest agent specjalny Berish. Odrzucony przez wszystkich nadal pracuje i jest świetny w przesłuchaniach jakie prowadzi. Zawsze proszony o pomoc jeśli normalne przesłuchania nie dają wyniku. Jego sylwetkę nakreślono pod względem psychologicznym świetnie i nie można przejść obok jego obojętnie. Posiada własne cechy charakteru, zdanie i zachowania. Można go polubić i poczuć nić sympatii do jego postaci. Pozostali bohaterowie występujący tutaj zostali wykreowani dobrze i są pełne sprzeczności, posiadają różne odcienie szarości i wybory. Część z nich ma rolę do odegrania w historii mniejszą lub większą. Albo po prostu pchają do przodu akcję nowymi tropami i informacjami. Autor tworzy barwne postacie, które posiadają w sobie wielowymiarowość , głębie i nieraz tajemnice, które odkrywamy pomału w czasie czytania. Relacje pomiędzy bohaterami wypadają świetnie. Są pełne emocji, intryg, spisków, tajemnic, sekretów i niedomówień, które sprawiają, że wypadają ciekawie i wciągająco. Same dialogi są żywe i świetnie napisane przez autora.

Książka Hipoteza zła jest drugą częścią przygód detektyw Mili Vasquez, po którą sięgnąłem spodziewając się po niej wiele. Jednak dostałem trochę słabszą pozycje niż Zaklinacza, ale również dobrą jeśli chodzi o prowadzenie intryg i wielowarstwowych wątków, gdzie wszystko staje się możliwe i potrafi zaskoczyć podczas czytania. Wprowadzenie wielu wątków, mieszanie ze sobą i zazębiania się ich tworzy ciekawy i intrygujący thriller. Sięgając po Hipotezę zła chciałem dostać znów mroczny i wielowątkowy kryminał, który zaskakiwał na każdym kroku i trzymał w napięciu. Nieraz wkradły się pewne powtórzenia z koncepcji i stylu z poprzednich jego książek jakie przeczytałem, miedzy innymi z Zaklinacza. Wykorzystanie wypracowanych koncepcji nie jest złe, ale czasami tutaj miałem wrażenie wtórności i lekkiego rozwlekania wydarzeń. Może ze względu, że czytałem już inne jego książki i takie prowadzenie tego kryminału nie było mi obce. Pomimo wszystko nie można mu odmówić mroku i ponurego klimatu. Autor postarał się również, aby akcja była poprowadzona szybko do przodu i wydarzenia błyskawicznie toczyły się. Dlatego podczas czytania nie nudziłem się i dobrze bawiłem się przy lekturze. Sami bohaterowie w większości wyraziści, pełni mroku, różnych odcieni szarości, mający własne sekrety i tajemnice. Wnoszące wiele do samej historii i odkrywania zagadki morderstw.
Książka Hipoteza zła jest dobrym thrillerem kryminalnym z wielowątkową fabułą i zwrotami akcji. Wciągający od samego początku i trzymający w napięciu do samego końca. Autor umiejętnie buduje klimat mroku i atmosferę niepokoju. Z każdym kolejnym rozdziałem zostajemy wciągnięci w wir wydarzeń i wyborów bohaterów jakich dokonują. Nawet zakulisowe intrygi w policji dotyczące Mili i jej śledztwa na własna rękę są przedstawione intrygująco. Historia składa się z wielu wątków, skomplikowanych intryg i twistów nieraz potrafiących zaskoczyć. Zakończenie jakie dostajemy możemy w pewnym stopniu przewidzieć i dlatego wydaje się słabsze niż być powinno, lecz z drugiej strony nie pozbawione ponurego klimatu i walki bohaterki do jakiego jesteśmy przyzwyczajeni. Hipoteza zła jest dobrą propozycją jeśli chodzi o kryminał, ale autor sam sobie zawiesił wysoko poprzeczkę Zaklinaczem, który jest ciekawszy i ma w sobie powiew świeżości. W tym przypadku dostałem bardzo dobry thriller kryminalny, wciągający i trzymający w napięciu. Również nieraz potrafiący zaskoczyć i pełen mroku. Dlatego chętnie sięgnę po kolejny tom przygód Mili, jak będę miał okazje. Albo po inne książki autora. Polecam wszystkim, którzy chcą przeczytać bardzo dobry thriller lub kryminał.