Opinia na temat książki Indygo

W moim życiu coraz więcej jest przypadków. Przypadkiem poznałam fantastyczną grupę na fb, przypadkiem zaznajomiłam się z niesamowitymi ludźmi, przypadkiem dowiedziałam się o Indygo, no i przypadkiem poznałam samą autorkę tej niesamowitej powieści.
Tak się jakoś wszystko samo złożyło, że nie pozostało mi nic innego jak przeczytać książkę. No i teraz chcę Wam o niej co nieco opowiedzieć.

Na samym początku poznajemy Skye, która równocześnie jest narratorką tej historii. Jest to nieśmiała, skromna i bardzo otwarta osoba.
Zajmuje się jako pośrednik sprzedażą domów. Jej życie nie jest jedną wielką przygodą i dla wielu z nas mogłoby się wydawać nudne no i niezbyt udane. Skye ma 30 lat i jest po rozwodzie. Jej pewność siebie uleciała gdzieś w eter po tym zdarzeniu i nie potrafi pogodzić się z faktem porzucenia. Do czasu...
Do jej małej jednoosobowej firmy przychodzi Daniel. Przystojniak nie z tej ziemi, który chce kupić dom. Ten dar od losu zupełnie zmieni jej życie.
Kobieta zostaje bowiem wplątana w sprawy nadludzi. Staje się kością niezgody między Wilkołakami, a Wampirami.

Akcja toczy się za oceanem i bardzo dobrze, bo wilkołaki latające między zabytkowymi kamienicami, lub dziurawymi ulicami Polski nie byłyby już takie sexi jak w luksusowych domach i w wyszukanych limuzynach. Jesteśmy wessani od razu do świata no i szybko stajemy się jego częścią.
W książce kipi od testosteronu. Bo poznajemy w niej nie tylko Daniela, ale całą watahę wilków, w tym Tristiana oraz wampira samotnika Dante.
Jak się domyślacie wszyscy trzej na swój własny sposób będą się troszczyć o główną bohaterkę. Osobiście nie lubię wielokątów miłosnych, ale tutaj było to przeprowadzone bardzo ostrożnie i wiarygodnie. Bohaterka jest zdecydowana na jednego osobnika, więc chwała Ci za to, kochana Kamilo!
Pokochałam dobroć i otwartość Skye, chociaż i ona miała swoje momenty "słabości". Jej zachowanie w stosunku do kipiących seksem panów czasem nie do końca było odpowiednio poprowadzone. O ile nie mogę się przyczepić do niczego innego, tak trochę mnie wkurzała ignorancja Skye i jej niezrozumienie sytuacji mimo klarownych (wręcz podanych na talerzu) sygnałów. Poza tym mankamentem Skye jest świetna.

Jeśli chodzi o fabułę, to wciągnęłam się w ten świat. Nie dostajemy tu prostego romansu, lecz mamy też delikatny pazurek. Moim skromnym zdaniem ten pazurek nieoczekiwanych zwrotów akcji mógłby być na przyszłość większy, bardziej drapieżny.

Podsumowując, jak na autorski debiut, książka jest naprawdę bardzo dobra. Świat i jego postacie są na tyle ciekawe, że czyta się to wszystko dalej.
Styl autorki, jak dla mnie jest baz zarzutów. Myślę, że gdyby dopracować charakter Skye oraz rozwinąć elementy grozy jeszcze bardziej, książka mogłaby zostać arcydziełem. Jestem ciekawa jak to się będzie rozwijać w drugim tomie.