Inne życie

Inne życie? Jakie ono powinno być? Czy to, które mam teraz nie wystarcza? W ostatnim czasie nie tylko lektura książki Jodie Chapman pokazała mi, że czasami warto się zatrzymać, zastanowić nad własnym życiem. Że nie jest to coś, co zostało nam darowane na zawsze. Jeden dzień, jeden moment i wszystko może pęknąć jak bańka mydlana.

Z książkami z imprintu Echa mam dwa bieguny — albo książka jest od początku do końca bez sensu, albo od początku do końca mnie zachwyca. Nie miałam do tej pory niczego pośrodku. Inne życie jest pierwszą taką powieścią, którą mogłabym w taki sposób umiejscowić.

Czy mnie zachwyciła? Nie powiedziałabym. Może na siłę dopatrywałam się w niej podobieństw do Love, Rosie. Dwoje młodych ludzi, których do siebie ciągnie. Życie ich rozłącza, potem znowu łączy i tak w kółko.

Czy mnie rozczarowała? Tego też bym nie powiedziała, ponieważ historia Nicka jest poruszająca, a Anny trudna. Po prostu.

Książki z tego imprintu to na ogół ciężkie lektury. Nie tylko objętościowo, ale przede wszystkim tematycznie. Poruszają trudne tematy, nie zawsze wygodne. Jodie Chapman w swojej książce poruszyła nie tylko kwestię miłości i rozterek wokół niej, ale również trudne dzieciństwo, religię i samo postrzeganie świata przez różne pryzmaty.

Inne życie to książka, o której nie można powiedzieć — tak czytaj ją, koniecznie. Albo też — nie, absolutnie jej nie czytaj, to szajs. To historia, o której należy samemu wyrobić sobie własne zdan...

" Nikt nie widzi, jak oddajesz te cząstki siebie. Aż wreszcie nie masz już nic do zaoferowania i tracisz wszelką wartość. Sabotujesz siebie dla dla innych, i po co? Zrobiłam wszystko, co mi kazano. I jestem załamana."

Nick i Anna poznają się podczas wakacyjnej pracy w lokalnym kinie.

Anna jest tajemnicza, pochodzi z zupełnie innego świata, niż ten znany chłopakowi. Dorastała w rodzinie, w której członkowie przygotowują się na koniec świata. W pełnym kontroli środowisku, gdzie alkohol czy seks przedślubny są absolutnie zabronione, a religia jest filarem, na którym buduje się egzystencję.

Dużo ich dzieli, ale przyciągają się nieustannie, krążąc po swoich orbitach, wypełnionych poezją, muzyką, papierosami, dyskusjami o marzeniach i wizjami przyszłości.

To uczucie jest obezwładniające, ale wydaje się, że jego siła przeraża tych młodych ludzi. Jakby ów doświadczenie przyszło zbyt szybko, dużo wcześniej niż umiejętność prawdziwego dialogu, dojrzałej komunikacji, zrozumienia samego siebie.

Być może jest w tym również strach przed poddaniem się fascynacji kimś tak zupełnie innym. Dziewczyna boi się porzucić wszystko to, w co wierzy i co łączy ją z rodziną. Odchodzi, a Nick jej nie zatrzymuje.

Wiele lat później tragedia wciąga Annę z powrotem w życie Nicka.

"Inne życie" Jodie Chapman to pełna emocji historia o miłośc...

„Przypomniałem sobie, że w dzieciństwie uwielbiał patrzeć w niebo. Całe lata spędzaliśmy, leżąc na polu za domem, ukryci w wysokich trawach, przypatrując się samolotom tak, jak patrzy się na krople wody na szybach samochodu.”

„Inne życie” to z całą pewnością nie jest zwykła książka. Potrafi ona wzruszyć i wycisnąć z człowieka emocje których kompletnie się nie spodziewał. Jest to historia przepełniona wspomnieniami oraz nostalgią. Porusza ona wiele ważnych kwestii - miłość, religia, wartości jakimi się kierujemy, relacje rodzinne, samobójstwo… Opowiada ona o miłości w każdym znaczeniu. Od tej romantycznej, po braterską i wreszcie tej najważniejszej, czyli do samego siebie. Przyglądamy się jak przedwczesna śmierć matki, samobójstwo brata i ciągle nieobecny ojciec mogą wpłynąć na życie drugiej osoby. Także widzicie jest to wiele ciężkich wątków jak na jedną książkę. Jednak autorka sprawiła, że czytelnik nie czuje się nimi przytłoczony. Bardzo sprawnie prowadzi nas przez historię za prawą retrospekcji co sprawia, że książkę czyta się bardzo dobrze. Każdy z nas może tą książkę odebrać w inny sposób. Każdy może z niej wynieść inne wartości, ale najważniejsze jest to, że z całą pewnością nikt nie zostanie obojętny na tę historię.

Autorka przemyciła tutaj wiele własnych życiowych doświadczeń przez co „Inne życie” nabiera ogromnego realizmu i jeszcze większej głębi. To sama autorka i bohaterowie, których stworzyła są najlepszymi świadkami tego ...

Wspaniała!

Refleksyjna!

Najpiękniejsza książka o miłości (i nie tylko) jaką czytałam w tym roku.

To nie są przesadzone słowa, mam ich pełną świadomość i potwierdzam - trudno otrząsnąć się z gwałtownych odczuć jakie we mnie wywołała.

Oto przedstawiam Wam książkę, którą czuję się każdym neuronem swojego ciała, a nie ma w niej nic szczególnego, ot samo życie. A jednak pokazana tu historia jest pełna rodzinnego dramatu, szczęśliwego dzieciństwa przekreślonego traumą, trudnej miłości dwójki tak różnych ludzi i ich igrania z ogniem.
Nigdy dotąd nie czytałam tak refleksyjnej powieści o religii i jej manipulacji.

Inne życie to świat Anny, bezpieczna skorupka pod postacią religii, która nakazuje jej żyć według ściśle określonych zasad począwszy od zakazu studiowania po wybór męża. Kwestia wyznania to ogromna, potężna góra, która zdawała się dominować nad każdą dziedziną jej życia. Tylko czy warto się na nią wspinać - na taki dylemat cierpiał Nick.

Trwali przy sobie, mimo, że każde z nich wiedziało, że musi dać drugiemu odejść. Oboje igrali z ogniem, ale czasem człowiek pragnie ciepła. Niesamowicie realistycznie i obrazowo ukazany tragizm tego uczucia.
Obok tej miłości jest jeszcze jeden wątek - dzieciństwa Nicka, które niczym słodki tort zostaje przecięte na pół poprzez jedno tragiczne zdarzenie.

Jest w tej opowieści pewna hipnotyzująca siła, która sprawia, że całym sobą chcesz poznać zakończenie tej historii....