Bohater niniejszego wywiadu połączył we wspomnieniach perspektywę socjologa, działacza organizacji studenckiej, uczestnika a zarazem obserwatora przemian społecznych i politycznych ostatnich kilkunastu lat Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Najobszerniejsza część książki z oczywistych względów dotyczy okresu, kiedy Jarosław Guzy współtworzył, a następnie stał na czele Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Ale niemal równie obszerne są części poświęcone okresowi internowania i komentarzom do lat późniejszych. Guzy dokonuje nieraz kontrowersyjnych interpretacji (szczególnie dotyczy to schyłkowego okresu PRL i następujących po nim przemian systemowych), posuwa się do ocen powszechnie uważanych za radykalne, które on sam nazywa racjonalnymi. Ujawnia własne sympatie i antypatie, czasem rozprawia się z obiegowymi opiniami, które często uważa za błędne, przy czym, co zrozumiałe w memuarystyce i jej pochodnych, sam prezentuje również subiektywny obraz wydarzeń.
Niniejsza książka jest pierwszą tego typu źródłowo-edukacyjną pracą wydaną w IPN. Wraz z jej bohaterem mamy nadzieję, że jej lektura skłoni przede wszystkim najmłodsze pokolenia do własnych przemyśleń, poszukiwań, refleksji na temat nieodległej przeszłości i jej dzisiejszych następstw.
(Ze wstępu)
Niniejsza książka jest pierwszą tego typu źródłowo-edukacyjną pracą wydaną w IPN. Wraz z jej bohaterem mamy nadzieję, że jej lektura skłoni przede wszystkim najmłodsze pokolenia do własnych przemyśleń, poszukiwań, refleksji na temat nieodległej przeszłości i jej dzisiejszych następstw.
(Ze wstępu)