Jenny

Może to dziwne , ale to moje pierwsze spotkanie z tą pisarką . Jakoś do tej pory jej książki umykały mi , lub gubiły się w tylu innych które mam w planach do przeczytania .'' Jenny '' na początku miała wszystkiego za dużo , za dużo sztuki , za dużo Paryża , za dużo wychwalania tego miasta , za dużo egzaltacji i infantylności . Skandynawska bohema wałęsająca się do rana po paryskich knajpach . Nie widziałam nic ciekawego i pozytywnego ani w postaci tytułowej , ani w kręgu jej artystycznych znajomych . W sumie , miałam już zrezygnować z dalszego czytania tej lektury , jednak postanowiłam że jeszcze trochę , jeszcze dam tej książce szansę . Na szczęście nie zawiodłam się , kiedy Jenny wraca do domu i odwiedza rodzinę swego narzeczonego Henkego , robi się naprawdę niesamowicie . Pozwoliłam się cała wessać w tę opowieść , tak jak Jenny bezwolnie dała się wkręcić w relacje z rodziną narzeczonego . Te tajemnice , sekrety , potajemne spotkania , niedomówienia pokazane rewelacyjnie . Zagęszczająca się coraz bardziej atmosfera . Coraz bardziej dziwna , przykra i nie rokująca dobrze . Jenny , pięknie psychologicznie skonstruowana postać , maksymalnie pogłębiona nadwrażliwość . Takim ludziom nie najlepiej na świecie . Inne postacie również nakreślone perfekcyjnie . Książkę polecam .