Jesień na Węgierskiej

Przełom XVIII i XIX wieku, oraz czworo młodych ludzi. Dwie bratowe Marianna i Agata, kobiety chcące niezależności, samodzielności, uwolnienia się od ,,nadzoru" mężczyzn. O tego Jerzy i Józef, jeden to małżeński dezerter a drugi to sądowy obrońca, który oszukuje sam siebie.
Losy tej czwórki łączą się i rozdzielają na przestrzeni lat, ich emocje targają nimi i pchają w sytuacje, które czasami nie powinny mieć miejsca.

Piękny początek historii o miłości, potrzebie wolności, tym jak można się zagubić i jak czasami trudno się wtedy odnaleźć.

Opowieść lekka, dająca przyjemność z lektury. Myślę, że właśnie taka miała być.

Brakowało mi trochę mocniejszego wygryzienia się w bohaterów, ale pomyślałam sobie hola, hola to początek sagi, jeszcze do nich wrócisz. W seriach zawsze musi zostać coś na później, inaczej czy byłby apetyt na kolejny tom? Ja go mam i czekam na dalsze losy bohaterów.

Gdyby nie wcześniej przeczytana Muślinowa saga moja ocena byłaby wyższa, ale jak to zawsze bywa po strzale z armaty oczekuje się później jeszcze większego huku.
Więc zostawię 6+/10

„Jesień na Węgierskiej” to pierwszy tom świetnie zapowiadającej się sagi Rodu Deynarowiczów. Już sam fakt, że akcja dzieje się w czasach napoleońskich, czyli na przełomie XVIII i XIX sprawiło, że po książkę sięgnęłam bardzo chętnie. Brakowało mi w literaturze tego okresu.

Poznajmy Mariannę, która jest ma „konkretny” charakterek oraz jej bratową, która jest jej przeciwieństwem. Obie pani jednak wspólnie buntują przeciw ograniczeniom wobec kobiet. Maż Marianny, postanawiał wyruszyć wraz z wojskami napoleońskimi by walczyć o Nową Polskę. Wtedy to kobiety zmuszone są do prowadzenia rodzinnego browaru. Jak łatwo się domyśleć, czasy w jakich żyły raczej nie sprzyjały temu, by piękna płeć mogła robić coś innego niż zajmować się domem. Jak dalej potoczą się losy bohaterów? Przekonacie się sami.

Uwielbia sagi, dlatego że po części zawarta jest w nich prawda o dawnych losach Polaków. „Jesień na Węgierskiej” przedstawia realia ludzi, żyjących na początku okresu, w którym nie było Polski na mapach Europy. Najciekawszą dla mnie postacią była Marianna, która nie bała się życia i walki o swoje. To ona również stałą się obiektem westchnień Józefa Buczeniewskiego, któremu uległa. Tylko co się stanie gdy mąż wróci?

Początek książki bardzo mnie wciągnął. Bardzo spodobał mi się pomysł na osadzenie bohaterów w czas nie aż tak odległych a jednocześnie w czasach tak różnych od dzisiejszych. Później były momenty, które trochę mnie nudz...