Julian Ursyn Niemcewicz (1758-1841) to postać, która w ciągu swego długiego życia wcielała się w różne role. To nie tylko poeta, pisarz, poseł, dziennikarz, podróżnik, ale także żołnierz insurekcji kościuszkowskiej (ranny w bitwie pod Maciejowicami) i więzień twierdzy pietropawłowskiej, a później farmer w Ameryce, pan na Ursynowie, dygnitarz w Księstwie Warszawskim i Królestwie Kongresowym, członek rządu w powstaniu listopadowym, tułacz i emigrant polityczny. Pisarstwo traktował jako swoisty rodzaj broni. Używał jej walcząc o reformę państwa podczas Sejmu Czteroletniego, jak i później, po utracie przez Polskę niepodległości, pisząc m.in. Śpiewy historyczne. Niniejsza publikacja poświęcona jest życiu i działalności Juliana Niemcewicza do chwili uwolnienia przez cara Pawła I z więzienia petersburskiego i wyjazdu wraz z Tadeuszem Kościuszką do Ameryki w grudniu 1796 r.