Opinia na temat książki Kapuściński: Nie ogarniam świata

Ryszard Kapuściński- legendarny dziennikarz, jeden z najsłynniejszych rodzimych pisarzy, niedoszły zdobywca nagrody Nike i literackiego Nobla.
Książka duetu Bereś & Burnetko to zapis siedmiu rozmów, jakie na przestrzeni czternastu lat przeprowadzili z autorem "Cesarza".
Tematyka może nie jest tak różnorodna, rozmowy snują się najczęściej wokół kwestii biedy Trzeciego Świata, ale to w żadnym razie nie przeszkadza- mało (jeśli w ogóle) jest na świecie ludzi, którzy mieliby większe pojęcie w tej dziedzinie od niego.
Kapuściński jawi się jako błyskotliwy dziennikarz, wybitny intelektualista, bardzo empatyczny i chyba trochę zbyt ufny. Można się z jego tezami zgadzać lub nie, ale jego naiwność jest jednak zdecydowanie cechą negatywną i tu raczej nie powinno być wątpliwości.
Podoba mi się styl prowadzenia rozmowy przez autorów. Inteligentne, rozbudowane pytania, czasem przemieniające się w polemikę.
Mocno się różnią od pytań Jana Ordyńskiego zadawanych Danielowi Passentowi w "Passie"- tamte sprawiały wrażenie trochę ugrzecznionych, wygodnych, odpowiedzi nie wyglądały na spontaniczne - raczej na z góry przygotowane.
Widzę raptem dwie wady tej książki: momentami zbyt drobiazgowe kalendarium życia i twórczości, bo przytaczane są często wykłady i odczyty RK, których tematyka jest prawie niezmienna- Trzeci Świat i obraz Innego. Zmienia się tylko otoczenie, więc ta monotematyczność mocno daje czytelnikowi w kość.
I druga wada: trochę namolne powracanie Kapuścińskiego do tematu biedy, Afryki- i to bez względu na pytanie. Choćby to było pytanie o telefony komórkowe lub postępującą cyfryzację.
Czepiam się może bez powodu, ale czegoś się czepiać muszę (taki nawyk)- a te dwie, niby małe i nieznaczące wady, jednak deko mi doskwierały przy lekturze.