Opinia na temat książki Kastor

Kastor od dawna znajdował się na moim stosie hańby. Bardzo bardzo mi wstyd z tego powodu. Zmobilizowałam się w końcu kiedy dostałam możliwość zrecenzowania Bez reszty czyli drugiej części przygód głównego bohatera. Podobno można czytać te książki oddzielnie, ale ja niestety nie uznaję czegoś takiego. Serię czyta się albo od pierwszego tomu albo wcale.
Kastor Grudziński jest komisarzem pracującym w jednej z krakowskich komend. Pewnego dnia zostaje przydzielony do rozwiązania sprawy zaginięcia mieszkańca Woli Justowskiej. Jest to dzielnica willowa, co oznacza, że mówiąc prostym językiem gość jest nadziany. Czy to pomoże w jego odnalezieniu czy wręcz przeciwnie?
Od pierwszej strony zapałałam sympatią do Kastora. Nawet to niecodzienne imię nabrało dla mnie innego znaczenia 🤭. Może dlatego, że kojarzę je od teraz nie tylko z silnym mężczyzną, ale też i romantycznym. Co tu będę dużo mówić - postać rozpisana bezbłędnie. I nawet wiem kto mógłby się w nią wcielić w ekranizacji. Nie kto inny jak Bogusław Linda 😍.
Jeżeli chodzi o klimat i fabułę - dałam się jej nieść od początku do samego końca. Urodziłam się na początku lat 90 więc nie wiele z tego okresu pamiętam, ale czuję gdzieś podświadomie, że to był fajny okres. Poza okresem międzywojennym chętnie przeniosłabym się w lata 70,80 i 90 by nasiąknąć tym wszystkim co się wówczas działo. Grodziński byłby moim przewodnikiem. Na swoją obronę mam tylko jedno - za mundurem panny sznurem. Ode mnie solidne 8/10. Czym prędzej biorę się za drugą część.