Opinia na temat książki Kostucha

"Kostucha" wyzwoliła we mnie mieszane uczucia. Pewna konsternację wywołał u mnie język, którym posługuje się autor, a który skojarzył mi się z karczemną opowieścią usłyszaną gdzieś między piątym a dziesiątym piwie od przygodnie spotkanego nieznajomego. Do mnie ten typ narracji nie trafił, nawet czasem rozpraszał, ale być może są wśród czytelników amatorzy takiego pisania. Detektyw Brenner miotał się, jak pies, który utracił węch i brak postępów w jego śledztwie zaczynał mnie nużyć, kiedy w końcu (prawie dosłownie, bo zaczęłam zbliżać się niebezpiecznie do ostatniej stronicy) ruszyła z kopyta. Końcówka była na tyle zajmująca, że ostatecznie nie zaliczę czasu, który poświęciłam na czytanie tej pozycji do straconego. Ale ogólnie - bez rewelacji.