Opinia na temat książki Kraina śniegu

Zaśnieżone krajobrazy, stłumione dźwięki, cisza; czerwieniejące liście – jesień; piękne opisy ciem i motyla; wewnętrzne przestrzenie japońskich domostw zapełnione ciekawymi, egzotycznymi dla mnie, przedmiotami – wszystko to podobało mi się w książce ogromnie. Pozostałam obojętna zaś na relacje międzyludzkie, nie zaciekawiła mnie swoista gra pomiędzy Komako a Shimamurą, wręcz przeciwnie, irytowały mnie dialogi, a także sami protagoniści. Przeczuwam, że miały na to wpływ zbyt duże różnice kulturowe. Szkoda.