Opinia na temat książki Krew motyli

Zainteresował mnie opis, zachwyciła okładka, a dodatkowym atutem była względnie niewielka objętość (a jestem akurat na takim etapie, że potrzebuję książek, które przeczytać mogłabym szybko, żeby znów wbić się w rytm czytania). Nie sadziłam, że będzie to dla mnie strzał w kolano, a jednak — chociaż rzeczywiście ciężko było mi nie sięgać co rusz po „Krew motyli”, tak samo często odkładałam tę książkę na bok. Napisana jest językiem zupełnie nie pasującym do powagi podejmowanego tematu, do przesady wręcz wulgarnie, jakby na szybko, bez przemyślenia — przede wszystkim postaci. Główny bohater irytował brakiem podejmowania jakichkolwiek działań, choć ciągle przewijało się w treści, jak mierzi go sytuacja, w jakiej się znalazł; „oprawca” wtórował tej irytacji pobłażaniem wobec wykroczeń nowego członka sekty. Potencjał całej historii rozmył się w bezbarwności postaci.