Krwawe warcaby

,, Moja mała dziecięca duszyczka i miłość do ojca rozleciały się na milion kawałeczków ".

Mega dobry thriller psychologiczny, naprawdę. Jedyne, co tutaj szło zbyt szybko, to niecne myśli, które bohaterzy od razu przekładali na czyny. Po za tym, jestem pod mega dużym wrażeniem poprowadzenia fabuły, intrygi, sekretów, inteligencji, sprytu oraz kreacji bohaterów. Naprawdę nie spodziewałam się, że będę ją czytała w tak ogromnym napięciu, które pulsowało we mnie coraz bardziej wraz z rozrastającym wyczekiwaniem na rozwiązanie wielu, jeśli nie ogromu tajemnic. Chyba najgorsze było dla mnie to, że nie mogłam dostrzec żadnej podpowiedzi, czegokolwiek, co by mnie naprowadziło na motyw głównej bohaterki. Niby jest wzmianka o jakiejś przeszłości, którą posiada tu każda postać i z której nie tyle nie są zadowoleni, ile żałują, że do czegoś takiego doszło. Tytuł jest dobrany idealnie, gdyż rozgrywka, jaka była tu prowadzona co rusz zmieniała nam winnego. Najpierw ktoś był dla nas niewinny, później od kogoś innego wychodziło, że powinien być winny, ale za co innego. Następnie poznawaliśmy okoliczności w jakich doszło do czegoś przykrego i wydawało nam się, że ten ktoś miał prawo za to skrzywdzić tą drugą osobę i ponownie czytając o czymś, przez co do tego doszło, zmieniliśmy swoje zdanie. To była istna gra w warcaby, gdzie nigdy nie wiadomo było kto bardziej był winny, a kto mniej, bo wina była, tylko motyw mieli inny. Po za tym, to ogromnie gorący erotyk, gdzie konar mógł pł...

Marta Bednarska zawsze musiała sama o siebie zadbać. Niestety los kolejny raz ją doświadczył. Musi zmierzyć się z niepełnosprawnością swojego męża po wypadku samochodowym. Zatrudnia Cezarego, młodego i przystojnego rehabilitanta. Między tą dwójką rodzi się uczucie, lecz nic nie jest takie na jakie wygląda. Mężczyzna zostaje wciągnięty w śmiertelne niebezpieczną grę.
Jakie tajemnice skrywa kobieta ? Czy wszystkie wydarzenia są dziełem przypadku czy jest to skrupulatnie zaplanowana gra ? Kto będzie tylko pionkiem na planszy, a kto damką ? Krwawe warcaby to erotyczna powieść przepełniona bólem, rozpaczą i zdradą.

Jeśli mogłam w ostatnim czasie narzekać na brak/niedobór emocji - tak po lekturze tej powieści mam ich wystarczająco.

Z początku historia Marty wydawała się być z tych z rodzaju normalnych, zwyczajnych. Trochę byłam zaintrygowana w jaki sposób bohaterka odnosi się do niepełnosprawności swojego męża i jak sobie z tym radzi. Podziwiałam ją za to, że potrafi opiekować się nim przez cały czas i łączyć pozostałe obowiązki. Chwilami było mi jej najzwyczajniej żal i szkoda. Jednak... kiedy kartka po kartce poznawałam kolejne elementy układanki - wszystkie niedopowiedzenia, domysły i tajemnice stawały się jaśniejsze.

Muszę przyznać, że pomimo tego iż jest to thriller psychologiczny - nie mogłam oderwać się ani na minutę. Czułam emocje i wszechogarniającą gęsią skórkę. Budzące Uczucie i pożądanie dało się mocno wyczuć na każdej stronie. Ale au...

Po "Krwawe warcaby" autorstwa Patrycji Arendt sięgnęłam z mając ogromne oczekiwania. Liczyłam na mocną, wciągająca i wbijającą w fotel historię. Co otrzymałam?
O tym za chwilę.


Już na samym początku historii poznajemy Martę Bednarską, która szuka rehabilitanta i pomocy w opiece nad niepełnosprawnym mężem. W sumie to wydaje się być biedna- młoda kobieta, której życie w wyniku nieszczęśliwego wypadku zmienia się o 180stopni. Całkowicie oddana mężowi przyznaje przed sobą, że nie daje rady. Postanawia zatrudnić Cezarego- młodego rehabilitanta, niezwykle przystojnego. Od razu wpadają sobie w oko. I tu zaczyna się wątek romantyczny, a raczej mocno erotyczny, bo nie wiem czy o romantyźmie można tu mówić :P Wpadają sobie w oko, uzależniają się od siebie... W sumie to świata poza sobą nie widzą...

Tylko tu nic nie jest czarne albo białe. Cezary nie spodziewa się, że właśnie dołączył do chorej gry Marty. Na jaw wychodzą skrzętnie skrywane tajemnice...

Tu książka przechodzi kolejną zmianę-z dość mocnego erotyku przekształca się w rewelacyjny thriller (?). Nie jestem dobra w określaniu gatunków, ale autorka jest świetna w tworzeniu historii! Jak mi się podobała ta część! Zaskakująca, trzymająca w napięciu i niebanalna! Jak dla mnie strzał w dziesiątkę. Czytałam z zapartym tchem i bardzo podobała mi się cała "gra" i wykreowanie bohaterów- przede wszystkim Marty. Mimo, że okazała się groźną psychopatką, to bardzo ją polubiłam (co nie zmienia faktu, ...

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, "Krwawe warcaby" to druga książka pisarki, przyznaję, że nie słyszałam o debiutanckiej powieści Patrycji, czyli "Domino cierpienia". Do sięgnięcia po "Krwawe warcaby" zachęcił mnie interesujący opis i klimatyczna okładka. Moim zadaniem jest to połączenie erotyku z thrillerem psychologicznym. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki, prosty i przyjemny co sprawia, że książkę czyta się naprawdę szybko, ja pochłonęłam ją w jeden poranek i nie odłożyłam póki nie poznałam zakończenia tej historii. Fabuła została w ciekawy sposób nakreślona, przemyślana i równie dobrze poprowadzona, a bohaterowie naprawdę świetnie wykreowani, to postaci niezwykle prawdziwe, wyraziste, z pewnością nie są krystaliczne, dlatego tak łatwo się z nimi utożsamić w wielu kwestiach, podzielając podobne troski i dylematy moralne. Akcja powieści początkowo toczy się swoim rytmem, jednak z czasem zaczyna zdecydowanie nabierać tempa, dostarczając tym samym Czytelnikowi wielu emocji i wrażeń. Momentami ciężko było przewidzieć co dostaniemy na kolejnej stronie powieści. Autorka w umiejętny sposób buduje napięcie oraz świetnie rysuje portrety psychologiczne postaci, skłaniając tym samym do głębszych przemyśleń. Nie zabraknie oczywiście tajemnic, intryg, kłamstw i zwrotów akcji. Czytając tą książkę z pewnością nie będziecie się nudzić! Miło spędziłam czas z tą historią o chętnie w przyszłości sięgnę po kolejne powieści spod pióra autorki...

Autor: Patrycja Arendt

Marta od najmłodszych lat nie miała łatwego życia. Przez wypadek samochodowy jej mąż staje się niepełnosprawny. Kobieta zatrudnia przystojnego rehabilitanta. Czarek przykłada się do pracy, ale jego uczucie do kobiety zaczyna przybierać na sile. Czy miłość do Marty będzie dla niego dobra?

Nie da się opisać tej książki jednym słowem. Jest szokująca, mroczna, aż nie da się znaleźć słów do pokazania jakie wrażenie na mnie wywarła.

Od samego początku nie lubiłam głównej bohaterki. Coś mi w niej nie pasowało. Przeczucie co do niej mnie nie zawiodło. Jest toksyczna, żądna zemsty. Nigdy bym nie chciała spotkać takiej osoby na swojej drodze. Cezary wplątał się w relacje, która zaprowadziła go w nieodpowiednie miejsce. Gdyby nie jego jedna decyzja nic by się nie stało, ale jednak…

Nienawiść jest mocnym uczuciem, które potrafi przysłonić człowiekowi zdolność racjonalnego myślenia. Autorka przez pierwszą połowę opisuje nam sceny pełne pożądania, żeby potem przejść na brutalne, ociekające krwią.

Samo zakończenie jest dla mnie dość ciekawe. Aż chciałabym wejść do głowy autorki, żeby zrozumieć co się w niej zrodziło, że napisała coś takiego. Książka jest warta przeczytania, bo ciekawie spędziłam z nią czas, ale nie jest na pewno dla każdego. Radzę się dwa razy zastanowić czy ktoś da radę przeczytać coś tak mrocznego.