Opinia na temat książki Krzyk Czapli

W tej części możemy lepiej poznać Jen Rafferty, ale spokojnie Matthew Venn również tam jest.
Dochodzi do niezwykle spektakularnego morderstwa. Dodatkowo okazuje się, że ta śmierć ciągnie za sobą inne, nie mniej widowiskowe. Wiem, to brzmi trochę masakrycznie, ale autorka ubiera te zbrodnie w takie słowa, że nie czuje się makabry a raczej spektakularny opis.

Ta dbałość o przechodzenie w kolejne etapy śledztwa, ta pieczołowitość w kreśleniu tropów, kolejnych wątków. Mnie to wszystko ujmuje. Tu nic nie jest przypadkowo.

Do tego pochylenie się w kierunku relacji międzyludzkich, powiązań i zależności między bohaterami, ukazanie ich siły, ale i słabości. No kocham tak budowaną warstwę psychologiczną. Moja fascynacja zachowaniami ludzkimi czuje się tutaj syta i zadowolona.

Jestem świetny klimat, który oddaje mentalność ludzi jak i aurę miejsca. Do tego płynność kolejnych wydarzeń i zmian jakie zachodzą w bohaterach. Oraz oczywiście najważniejsze, czyli ukryty między nimi morderca.

Po takiej lekturze doskonale rozumiem dlaczego kryminały zajmują tak wysoką pozycję w moim sercu. To sztuka zgrabnie połączyć tak na prawdę kilka gatunków. Przecież kryminały mają w sobie również warstwę obyczajową, czasami romansową, to także niezłe studium psychologiczne. Nie ma co ukrywać spora grupa autorów powieści kryminalnych robi to z powodzeniem.

Styl autorki przypadł mi do gustu na tyle, że sięgnęłam już po kolejną serię kryminałów prosto spod jej pióra.