Cytaty z książki "Ktoś we mnie"

“Głos śpiewaczki ginął w tle, wreszcie jednak sopran wzniósł się czysto "niczym cudowna, krucha istota (...) z okowów cierni".”

“Owo tajemnicze coś, co zaczęło się od Cygana, "szturchnięcie" lub "szept", wprawiając wszystko w ruch, powoli rosło w siłę. Przesuwało rzeczy, podkładało ogień, bazgrało po ścianie. Teraz umie biegać, tupiąc głośno. Mówi, z trudem wydobywając słowa. Rozwija się, rośnie... Co dalej?”

“...słowa zawisły na chwilę w powietrzu na chmurze oddechu. A potem znikły, pochłonięte przez ciszę.”

“...tkwiła w szponach iluzji tak przemożnej i absurdalnej, iż zdawało się to kłaść cieniem na otaczające ją przedmioty codziennego użytku.”

“Jakie to dziwne, uczestniczyć przez chwilę w dramacie pacjenta i jego rodziny, zwłaszcza nocą. Doświadczenie to wysysa z człowieka wszystkie siły, a zarazem wprawia w stan niezwykłego pobudzenia i wyostrza zmysły.”

“Zrozumiałem, że myśl o okolicznościach wypadku dotąd nawet nie postała mi w głowie, jak gdyby jej śmierć nosiła w sobie nieuchronność wykraczającą poza zwykłą logikę.”

“... wszyscy musimy czasem znosić coś, co wcale nam się nie uśmiecha.”

“Racjonowanie żywności zabija gościnność.”