Dziedzictwo literackie ilustrujące kulturę smutku rozumiemy i recypujemy jako dokument stosunku człowieka do otaczającej go rzeczywistości we wszystkich jej aspektach. Filozofia, religia, obyczajowość i normy społeczne, życie polityczne i działalność kulturotwórcza, a także osobiste i prywatne relacje są elementem nośnym literatury funeralnej.