Lodowa księżniczka

[współpraca reklamowa] Wydawnictwo Mando

Akcja książki rozpoczyna się w Piotrogrodzie, w Rosji w czasie gdy Bolszewicy ruszyli do ataku. Jej książęca wysokość Swetłana Dalska wraz z siostrą i matką, jest spakowana w jedną walizkę od pewnego już czasu, na wypadek ataku. Ojciec zawsze ostrzegał je, że ten dzień kiedyś nadejdzie. W środku nocy budzi swoją siostrę, Marinę i przy pomocy przyjaciela brata, Siergieja wydostają się z domu przez ukryte przejście na klatce schodowej. Uciekają we trójkę do Francji. Do kraju, w którym również panuje wojna. Do kraju, w którym nie jest bezpiecznie, i w którym coraz trudniej znaleźć schronienie.

W Paryżu poznaje chirurga, Edwynna MacCallana, który używa zdrobnienia Wynn. Mężczyzna wraz z pomocnikiem Gerardem codziennie zajmują się głównie wyciąganiem kul z ciał. Nie jeden raz zrobili to w ostatnich sekundach, by uratować życie postrzelonego. Swetłana trafią do pana doktora z paskudną raną nogi. Z czasem Wynn zauważa, że chce pomagać kobiecie i zaopiekować się nią. Wyniosła arystokratka odrzuca jest jednak obojętna na czyny i słowa pana doktora. Na początku XX wieku, bowiem nie wypadało wiązać się z kimś o niższym statusie społecznym. Czy Wynn będzie wstanie poświęcić wszystko by zdobyć serce ukochanej? Jak dalej potoczą się losy tej pary? Przekonajcie się sami.

Książkę czyta się bardzo szybko ze względu na lekkie pióro autorki. Akcja książki osadzona jest w czasach, gdy na cał...

Chciałam zwrócić uwagę, że okładka jest idealnie dobrana do treści. Bolszewicy nie przejmują się tym, że krzywdzą innych. Sądząc po treści, to powiedziałabym nawet, że sprawia im to przyjemność. W sercach mają totalny chłód, stąd kolor błękitu na okładce. Wydaje im się, że mogą wszystko. Nic zatem dziwnego, że biedota rabuje bagaże bogatym szydząc z ich pochodzenia. Trwa tutaj walka na śmierć i życie, gdzie na stole chirurgicznym bardziej przeważa śmierć. Lekarze nie pytają się między sobą co komu było, tylko ilu odeszło. Wspierają się jak potrafią, choć ich wyczerpanie sięga tutaj zenitu. Książka przedstawia historię Svetlany, która jest księżniczką. W chwili, kiedy wybucha rewolucja, domownicy po części zdają się być na nią przygotowani. Bagaże od dawna czekały na swoje hasła wypchane po brzegi najpotrzebniejszymi rzeczami. Bogatszy dobytek ukryli w bieliźnie mając nadzieję, że nikt go nie wypatrzy. Jednak uciekając ona traci swój bagaż, gdyż wzrok złodziejki zbyt mocno ją hipnotyzuje, by w czasie mogła zareagować. Nie ucieka sama, lecz i tak ktoś pozostanie na peronie złapany w bolszewickie dłonie. Droga do Paryża przebiega poniżej wszelkiej godności. Wielkim wstrząsem okazuje się być pobyt w stolicy Francji, gdzie wciąż muszą się ukrywać. Z czasem to, co zachowały nie wystarcza, aby przeżyć. I tutaj zauważam, że tytuł doskonale współgra z historią, gdyż nasza księżniczka zdaje się być zbyt dumna na bliższe kontakty z ludźmi niższej rangi. Nawet wizerunek lekarza dale...

Lubię kiedy w moje ręce wpada cudowna powieść, taka którą ciężko odłożyć, o której się myśli, kiedy się jej nie czyta.
Tak cudowną i niesamowitą powieścią jest "Lodowa księżniczka".

Dlaczego lodowa, czyżby zimna? I tak, i nie. Svetlana pochodzi z Rosji, jest dumną księżniczką, a matka wychowuje ją na posłuszną żonę, bez swojego zdania. Niestety nie zawsze księżniczki mogą żyć jak w bajce, krwawa rewolucja zmusza kobiety z rodziny Svetlany uciekać z Rosji do Paryża. Tam żyją w piwnicy, w spartańskich warunkach, wśród zwykłego ludu. Księżniczka nie patrząc na to, że jest wysoko urodzoną arystokratką, walczy o przetrwanie swojej rodziny, mimo iż jej własną matka, jej tego nie ułatwia. Kiedy wchodzą w świat niebezpiecznego półświatka, z pomocą przychodzi im młody chirurg Will, ale czy duma pozwoli księżniczce skorzystać jego pomocy?

Książka, w której zatraciłam się od samego początku. Lubię w przerwie od kryminałów sięgnąć po coś tak magicznego, powieść obyczajowa, z historią w tle i do tego miłość, nic więcej nie trzeba. Jestem zachwycona i oczarowana tą historią, jej bohaterami. Will którego nie da się nie lubić i Sveta wyniosła, dumna, samodzielna, jakby z lodem w sercu, ale ten lód powoli się topi.
Historia o miłości, trudnych relacjach, zdradzie, strachu i niebezpieczeństwie.

Jeśli lubicie takie powieści to ogromnie Wam ją polecam, zatracicie się w niej.

Współpraca barterowa z wydawnictwem Mando

Powieści historyczne wydawane są jak przysłowiowe grzyby po deszczu. Człowiek może mieć ich już przesyt. Jednak wśród wielu średnich, można znaleźć perełkę. I taką książką jest powieść „Lodowa księżniczka”.

I wojna światowa, Paryż, a w tle rosyjska arystokracja. Swietłana, jest rosyjską księżniczką, która ucieka wraz z mamą i siostrą przed rewolucją bolszewicką do Francji. Ich życie zmienia się o sto osiemdziesiąt stopni. Dziewczyna robi wszystko, żeby zapewnić bezpieczeństwo rodzinie. Pewnego dnia w skutek wypadku rani się w nogę, pomocy udziela jej młody angielski lekarz, Wynn, który z miejsca zakochuje się w niej. Swieta jest obojętna na jego zaloty, jednak los sprawia, że biorą ślub.

Tak powieść właściwie się zaczyna. Sądziłam, że to będzie kolejna z wielu podobnych do siebie książek. Jednak muszę przyznać, że druga cześć mile zaskakuje. Dzieje się tam zupełnie co innego. I to jest duży plus tej książki.

Powieść czyta się szybko. Łatwo jest złapać jej rytm i po prostu wciągnąć się w fabułę. To dobra powieść i jeżeli zastanawiacie się jaką książkę z wojną w tle wybrać to ta będzie dobrym wyborem.

Świat książkowy nieustannie mnie zadziwia. Przeczytałam Lodową księżniczkę i nie potrafię jak inni podzielić strony wielbicieli tej książki.
Szukałam wśród tych pochlebnych recenzji choć jednej, która po części podzielałaby to, co o niej myślę.

Schemat stary jak świat - ona chłodna i niedostępna, niczym zorza polarna na zimowym niebie, on sympatyczny i łamiący wszelkie lody.
Na kanwie tego motywu można było zbudować ciekawą opowieść wzbogaconą tłem historycznym. Gdzie podziały się intrygujące postaci kobiece?, Te bohaterki zachowują się niczym typowe snobki, trwoniąc ostatnie pieniądze na grę w karty.
Zupełnie nie mogłam utożsamić się z tą historią.
Zabrakło mi płynności fabuły, zbyt szybkie przeskoki w scenach sprawiają, że brakuje połączenia niektórych scen. Nudą wiało od topornych dialogów i irracjonalnie zachowujacych się postaci kobiecych.
Nad zakończeniem można uronić łzę, jednak czy to wystarczy?