Cytaty z książki "Łuk triumfalny"

Dodaj nowy cytat
Dawniej miało się wiele - bezpieczeństwo, zaplecze, wiarę, jakiś cel - wszystkie te przyjazne poręcze, na których człowiek mógł się oprzeć, gdy miłość nim wstrząsała. Dzisiaj człowiek nic nie ma - najwyżej trochę zwątpienia, trochę odwagi, a poza tym obcość w środku i na zewnątrz.
Gdy miłość odlatuje, przypomina to wetknięcie pochodni w suchą słomę. Człowiek nie ma nic oprócz niej, a przez to staje się ona dziksza, o wiele ważniejsza i bardziej niszczycielska.
Wszyscy tego chcą - powiedziała z pogardą. - Nie kłam, nie kłam! Mów tylko prawdę! A kiedy człowiek ją mówi, nie mogą tego znieść.
(...) zazdrość zaczyna się od powietrza, którym oddycha rywal.
Mamy swoje marzenia, bo bez nich nie potrafilibyśmy znieść prawdy.
Najprostsze przy pożegnaniu jest zawsze samo wyjście.
Dziwne, jak wszystko się zmienia, kiedy kogoś nie ma.
Potrzebuję kogoś, kto nie może żyć beze mnie! A Ty możesz żyć beze mnie! Zawsze mogłeś! Nie potrzebujesz mnie. Jesteś zimny! Jesteś pusty! Nic nie wiesz o miłości! Nigdy tak do końca nie byłeś ze mną!