Opinia na temat książki Mechaniczny Anioł

Przeczytałam ją dawno, ale jakoś nie miałam okazji napisać komentarza. Jeśli chodzi o podobieństwo do Darów Anioła... nie ukrywam, że chwilami jest, jednak nie niszczy to całej fabuły. Jeśli jednak w przyszłych częściach Tessa będzie w rozterce pt."Którego wybrać?" to chyba wsiądę w samolot i pojadę do Cassie wszystko jej wygarnąć. A wracając do treści "Mechanicznego anioła". Cieszę się, że autorka pozwoliła nam odczuć klimat dziewiętnastowiecznego Londynu. To było niczym cudowna podróż do przeszłości. Poza tym, miała wrażenie, że ten prequel jest mniej przewidywalny niż trzecia część DA - "Miasto Szkła". To kolejny plus, ponieważ bardzo lubię wpadać na pomysły przed bohaterami i mieć satysfakcję, że taką "trudną" zagadkę rozwiązałam wcześniej niż oni. Podobała mi się też postać panny Lovelace, która była typową kobietą z epoki wiktoriańskiej ("tego nie wypada robić damom"). Chyba jedynym większym minusem jest zakończenie. Uważam, że nawet jeśli książka jest jakąś częścią cyklu, to powinna kończyć się tak, żeby jednocześnie nie móc się doczekać kolejnego tomu, ale też aby najważniejsze sprawy nie były urywane w ostatnim momencie. Nie będę nawet dużo mówić o postaci Willa, który NA PEWNO nie miał być kopią (a raczej wzorem) Jace'a. Jestem pewna, że Cassandra Clare specjalnie uczyniła między nimi (pozornie) od groma podobieństw. Jednak Will ma coś, co całkowicie różni go od Jace'a. Jego najgorszą wadą jest egoizm, który u tego drugiego jest tylko udawany. Nie mniej jednak Will jest ciekawą postacią i jak znam życie, jego charakter będzie ulegał zmianom. Książkę oceniam na 5 i wytrwale czekam do czerwca na "Miasto Upadłych Aniołów" i (mam nadzieję) odwiedziny Cassie.