Miecz Północy. Ponura drużyna. Tom 2

Uprzedzam od razu na wstępie, ze niska ocena jest wynikiem działań wydawcy książki i nie odzwierciedla zawartości fabuły.
Drugi tom serii Luke'a Sculla stanowi bezpośrednią kontynuację wątków z tomu pierwszego z nielicznymi nowymi bohaterami, zastępującymi postaci, które zginęły. W zasadzie nie czuje się, że to odrębna książka.
Pierwsze wrażenie psuje nieco smętno-bura okładka, na której nieznany grafik z Gene Mollica Studio (cokolwiek to jest) pokazuje swoją niekompetencję malując faceta walczącego w śnieżycy i ubranego w ciężkie futra, ale trzymającego miecz bez rękawic. Biedak niechybnie przegra bo odmrożone palce odpadną mu przed końcem starcia. Kolejna niemiła niespodzianka to brak mapy, która jest w oryginale (a przynajmniej w e-booku), co utrudnia orientację w świecie powieści. To jednak są zupełne drobiazgi w porównaniu z koszmarną jakością tłumaczenia tekstu. Nie wiem kim jest pani Fijał, ale mam nadzieję, że to jedyna książka, którą spaskudziła w przekładzie.
Początkująca najwyraźniej tłumaczka zupełnie sobie nie radzi z dostosowaniem stylu wypowiedzi do charakteru postaci, dzięki czemu starzy wojownicy-górale wyrażają się i myślą jak emerytowana polonistka, konstruująca odruchowo wielokrotnie złożone zdania z wyszukanymi łącznikami. Tam gdzie tłumaczka nie poradziła sobie (?) z idiomem albo nieznanym terminem w polskim tekście są opuszczenia (np. "The Reaver shook his head, yet his skull-visage remained impassive" to u pani F. "Grabieżca potrząsnął g...