Cytaty z książki "Między ustami a brzegiem pucharu"

“Muszę wiele napędzić i wiele znieść, i wiele przepracować jeszcze; ledwie zacząłem żyć.”

“Gwiazdy mrugały do niej: o, dziewczyno, i co warte twe życie po ten dzień, i jakaś ty dziś bogata - masz niebo w duszy! Podziękuj!”

“Kto cierpi upokorzenia, powinien je albo znosić cierpliwie, jeśli chce się poprawić, albo usunąć pełnie, gdy go to tylko drażni i obraża. Nie lubię wątpliwych pozycji i utyskiwań: to broń i położenie słabych istot.”

“- Zatem Wentzel zgubiony! Ach, Jadziu, Jadziu! - zaczął i urwał.
- Zgubiony jest ten, kto nie ma honoru i zasad.”

“Chory, stary, brzydki, bez przyszłości. No, no! W takim dziurawym garnku siedzi moja dusza!”

“Słuchał ich rad i perswazyj, jak się słucha owadów podczas sjesty poobiedniej.”

“Oziębłość jest najniebezpieczniejszą kokieterią.”